stripINFO.be Forum - UGC

John en Jane zitten nog steeds middenin het onderzoek naar de vreemde gebeurtenissen in het plaatsje Erechim op de planeet Tau Ceti 5. De gesel van de streek, grootgrondbezitter Burton, blijft ondertussen wanhopig op zoek gaan naar een stuk buitenaardse technologie dat hij te gelde kan maken. Dat hij daarbij nietsontziend te werk gaat, heeft reeds grote gevolgen gehad die niemand voor mogelijk had gehouden.
https://images-na.ssl-images-amazon.com/images/S/cmx-images-prod/Item/528198/Previews/d8d6dd3119849f3c96888606db9dd4e2._SX1280_QL80_TTD_.jpg
Met dit slotstuk komt er een einde aan deze quadrilogie van Léo & Icar. Het grote verschil van deze serie met Leo’s bekendste werken, namelijk De werelden van Aldebaran, is dat hier niet de fauna en flora van een exoplaneet het belangrijkste element vormen, maar wel de avonturen van een duo veiligheidsagenten. Toch heeft de auteur niet alle succeselementen uit z’n eerdere werk laten varen. Vreemde wezens, buitenaardse technologie en high-tech menselijke apparatuur maken een groot deel uit van het geheel. Het western-gehalte van de eerste albums is echter grotendeels verdwenen en heeft plaats gemaakt voor pure sci-fi. Niet zomaar een plotse ommekeer die we niet zagen aankomen, maar een logisch gevolg van alle voorgaande gebeurtenissen.
Zoals we wel vaker zagen bij Léo komt de ontknoping vrij snel en zadelt het de lezer op met een duaal gevoel. Enerzijds krijg je alle antwoorden zodat de nieuwsgierigheid bevredigd wordt, anderzijds heb je het gevoel dat er net dat ietsje meer in zat en dat de uitwerking van het einde net wat beter kon. Een van de oorzaken is dat de man graag alle zaken verklaard en uitgeklaard ziet.
https://images-na.ssl-images-amazon.com/images/S/cmx-images-prod/Item/528198/Previews/4a2443a406db217e994e91a85e53a222._SX1280_QL80_TTD_.jpg
Icar heeft zich een tekenstijl eigen gemaakt die op die van Léo lijkt. Zijn lijnvoering is behoorlijk dik (soms té) en de achtergronden beperken zich meestal tot het meest noodzakelijke. Je hebt dan ook niet het gevoel een top-werk in handen te hebben. Gelukkig doen de tekeningen wel wat ze moeten doen: het verhaal vertellen en ons een goede kijk geven op de gebeurtenissen en omstandigheden.

Besluit: een iets minder einde van een meer dan geslaagd epos!

Ik heb dat gevoel wel meer bij Leo: hij lijkt me moeite te hebben om een einde aan zijn verhalen te breien dat een mooi afgerond geheel zou opleveren