Deze Lucky Luke is één van de twee verhalen waar Calamity Jane mee een hoofdrol speelt. En dat maakt het bijgevolg al een beetje speciaal. Martha Jane Cannary heeft echt bestaan en was in het Wilde Westen beter gekend als deze Calamity Jane. Ze viel op door haar 'mannelijk gedrag', wat niet meer of minder was dan drinken, het avontuur opzoeken en broeken dragen... een ruige stijl van leven was toen uitzonderlijk voor vrouwen maar ze heeft het pad geopend voor een hoop vrouwen na haar. Dus ja, ik heb een boontje voor haar en elke Lucky Luke met haar heeft al meteen een streepje voor.
In deze 'Spokenjacht' verdwijnen er postkoetsen. Het bedrijf vraagt Lucky Luke om de volgende te begeleiden. Maar Calamity Jane is er ook, immers de vorige koets had haar nieuwe Winchester (geweer) en die wil ze maar al te graag terug. De twee sluiten een pact en gaan op jacht. Normaal zijn het de boeven die jagen op hun slachtoffers, maar daar kan je hier hoegenaamd niet van spreken. De jager is de prooi geworden.
Een verhaal van Lucky Luke is altijd voorspelbaar in de zin dat je weet hoe het gaat aflopen: de slechten worden opgepakt en Lucky Luke rijdt weg op zijn paard naar de horizon. Het is echter de weg naar dat einde dat de verhalen doet leven. De aanwezigheid van Calamity Jane is een pluspunt en maakt de grappige situaties net iets anders dan anders. Het contrast tussen de twee - heiliger dan heilig Lucky Luke en de vloekende, zuipende Calamity Jane - geeft de nodige frictie en bijhorende humor aan het verhaal. Kon het beter, tuurlijk wel.. er wordt af en toe iets te vlug gekozen voor de gemakkelijke grap maar het blijft leuk vertier om te lezen.
In het kort: goede middelmoot
Geplaatst op 07/07/2017
Citeren
