Wanneer ene Ricardo Viergo met de looks van Richard "Virgin" Branson in Oostende landt met een toestel dat rond de wereld vliegt, enkel op zonne-energie, vraagt Jommeke zich af wat er van zijn oude uitvinding
De straalvogel geworden is. Oud is hier wel het juiste woord, want het album hierover is al van 1962, ouder dus dan de oudste recensent van deze site (en dat wil wat zeggen!).
Jommeke, Filiberke en Flip trekken op onderzoek uit en komen terecht in Middelkerke waar Generaal Vlamkruit van zijn pensioen geniet. Ze slagen erin de straalvogel opnieuw in de lucht te krijgen, maar krijgen tegenkanting uit onverwachte hooggeplaatste hoek.
Dit Jommeke album brengt een vlot te lezen avontuur maar is ook meer dan dat. Enerzijds wordt er op een niet-storende manier promotie gemaakt voor onze kust. Middelkerke met de standbeelden van stripfiguren en de vorig jaar ingehuldigde muur gewijd aan Robbedoes, de luchthaven van Oostende, ook de haven met vismijn van Nieuwpoort en een vissershuisje zoals dat in Oost-Duinkerke kan bewonderd worden, het krijgt allemaal een plaatsje. Het wordt vakkundig in het verhaal verwerkt, soms zonder expliciete aanduiding, maar wie de kust kent herkent wel één en ander.
Ook de burgemeester en schepen van toerisme van Middelkerke krijgen hun plaatsje en het meest bekende hotel in deelgemeente Westende mocht evenmin ontbreken. Windmolenparken voor de kust? Dan worden ze ook in het verhaal verwerkt.
Kinderen zullen hier waarschijnlijk aan voorbij lezen, tenzij ze erop gewezen worden, maar de manier waarop al deze elementen verwerkt werden getuigt toch van groot vakmanschap bij Gerd Van Loock, die zowel voor scenario als tekeningen zorgde.
Naast de klassieke humor toegespitst op de jongere lezer vallen er ook een paar gniffelmomentjes voor iets rijpere stripfanaten te ontdekken. Flip die zegt de Brabançonne te willen aanheffen maar met de Marseillaise in zijn hoofd zit, er zijn expremiers voor wie dit een blijvend pijnlijke herinnering zal opleveren. Of ene Jean die in een VW busje rond trekt en enkel streekbieren bij zich heeft, de leeftijdsgroep die Jommeke meestal leest zal niet meteen de link leggen naar een TV-programma van enkele jaren geleden (waar ook een andere doelgroep als kijkers werd beoogd)
Het leger krijgt ook een veeg uit de pan. Het biergebruik (misbruik?) wordt karikaturaal aangekaart. Sommige minderheidsgroepen zouden in hun plaats vast een reden tot klacht en mogelijk proces zien.
Grafisch is dit Jommeke zoals we hem kennen. Geen verrassingen, maar alles zoals we gewoon zijn. Van Loock valt niet op fouten te betrappen. Verrassend is wel dat er echt geschoten wordt in dit verhaal. En niet zo maar waarschuwingsschoten, het is echt "shoot to kill"!
Deze Jommeke is niet alleen ontspannende vakantielektuur voor de jongere lezers, maar door her en der verspreide knipoogjes kan iedereen er een leuk half uurtje mee beleven.
