Een levensverhaal vertellen, hoe begin je er toch aan op een originele manier? Je kan het hoofdpersonage zijn leven laten vertellen aan een toehoorder, of iemand kan uit tweede hand vertellen. Dat zijn beproefde procédés in stripverhalen. Iets minder frekwent kan iemands dagboek onthullend zijn.
Dat is wat Jean-Charles Kraehn doet in De vliegenier. Yann Calec, het hoofdpersonage uit
Tramp bladert door het dagboek van Tanguy. We mogen meelezen over zijn schouder. Blijkbaar was Tanguy zeer gestructureerd want hij gaf zijn dagboek een titel (Een leven als piloot) en deelde het in in hoofdstukken, waarbij hij zelfs het einde van een hoofdstuk expliciet markeerde.
Tanguy heeft echter niet altijd een zo gestructureerd leven gekend. Hij heete vroeger Josef, was half Duits en half Frans en poogde met zijn familie te overleven in het Parijs van het vroege interbellum.
Het was een periode van hard werken, waar de haat tegen alles wat naar mof of boch rook tastbaar was. Josef zoekt zijn weg al werkend, hopend om ooit het geld bijeen te krijgen om zijn vliegbrevet te kunnen halen. Dit gaat niet zonder slag of stoot.
Kraehn vertelt over een tijd die niet vaak het decor van een strip vormt. In de klassieke literatuur kom je dit wel vaker tegen, oa bij Fallada, over wiens leven vorig jaar
een zeer aan te raden graphic novel verscheen. Hij geeft zijn personages diepgang, ook zij die een nevenrol spelen.
Het verhaal is geloofwaardig, ook al omdat de personages meer dan 1 kant vertonen.
Het tekenwerk is van Chrys Millien. Het is zeer verzorgd en mooi afgewerkt. Hij varieert close ups met overzichten, wisselt ook van van standpunt. Dit maakt het boeiende verhaal des te aangenamer om lezen.
1 klein minpuntje is wel dat de personages die van belang zijn allemaal "te proper" ogen. Haar netjes in de plooi, geen vuiltje aan de lucht en al zeker niet ergens aan iemands huid. Dat was in de realiteit vermoedelijk wel anders. Hierdoor verliezen de tekeningen iets aan intensiteit en betrokkenheid.
De bladspiegel oogt vrij klassiek zonder dat dit storend wordt. Er zit wel nog voldoende variatie in om het boeiend te houden.
Fraai getekend en boeiend verhaal over een periode die minder gekend is, bijzonder aangenaam.
