Dat het Melkwegstelsel na de oerknal blijft uitdijen is geen nieuws. Hetzelfde fenomeen deed zich al voor lang geleden, in een sterrenstelsel hier ver, heel ver vandaan. Het zal de fans niet ontgaan zijn dat hierbij het Star Wars stelsel wordt bedoeld.
Nu kunnen we dat fenomeen ook hier op Aarde vaststellen met de stripreeksen die de Star Wars saga vertellen of nieuwe verhalen op ons laten afkomen. Er verschijnt steeds meer, stelselmatig uitgegeven door Dark Dragon Books.
In 1 van de nieuwe reeksen is Poe Dameron het hoofdpersonage. Hij wordt door prinses, hier generaal, Leia uitgespeeld om een geheime opdracht te vervullen en mag zelf een groep getrouwen rond zich verzamelen, het Black Squadron.
https://i.ytimg.com/vi/CZadPM9uAiI/maxresdefault.jpgZij moeten op zoek gaan naar Lor San Tekka. Op hun tocht komen ze terecht op een planeet waar een sekte een ei aanbidt. Helaas zijn ook de tegenstanders van de rebellen hen gevolgd, onder de leiding van agent Terex.
De tocht voert later naar een planeetgevangenis, waar een heel speciaal regime heerst. De bewaking houdt gewoon alle gevangenen onder een koepel waar de zwaartekracht geregeld wordt en dat blijkt voldoende beveiliging. Het gevolg is dat er binnen de koepel een eigen maatschappij van boeven ontstaat. Grakkus, waar Poe informatie van wil hebben, staat aan het hoofd maar anderen willen wat graag zijn positie innemen.
Beide albums vormen een afgerond geheel en omvatten 3 issues. Ook al sluiten ze op elkaar aan, je kan ze zonder probleem afzonderlijk lezen, zelfs in omgekeerde volgorde lukt het wel.
Een dergelijke reeks is niet van gevaren gespeend: het uitgangspunt is altijd hetzelfde: een groepje helden moet op missie en komt in een rare wereld terecht, wat de auteurs aangrijpen om hun fantasie uitgebreid te laten gaan. Een vaste tegenstander zorgt voor herkenbaarheid. Een beetje "goed" tegen "kwaad". Het vergt creativiteit en metier om zichzelf niet te herhalen en daar slagen de auteurs wel in: beide albums zijn anders op vlak van omgeving, maar ook de personages die een rol spelen.
Het begin van elk album toont wel een gelijkaardige opbouw: we krijgen een scene die ergens verder in het verhaal als uitzichtsloos kan worden omschreven, waarna het verhaal vertelt wordt hoe het tot dat moment is kunnen komen, en uiteindelijk hoe het af zal lopen.
De Star Wars strips worden gekenmerkt door een hoge snelheid en veel actie en dat is ook hier niet anders. Futuristische ruimtetuigen, bizarre wezens en droïden die soms een bepalende rol spelen, het zit er allemaal netjes gedoseerd in.
http://comicsalliance.com/files/2016/03/Star_Wars_Poe_Dameron_1_Preview_2.jpgMaar ook de kleine menselijke kantjes is deze wezens niet vreemd: afgunst, hebzucht, manipulaitef gedrag, verraad, het komt allemaal aan bod. Ook blind religieus dogmatisme hoort hier wel bij.
Het scenario is van Charles Soule, terwijl de tekeningen van de hand van Phil Noto zijn. Ze leveren een aangename reeks af, die alles wat je van een Star Wars strip mag verwachten ook waar maakt. Heerlijk ontspannend.
