Eerlijk? Van het
mausoleum van Halicarnassus had ik nog nooit gehoord (enfin, waarschijnlijk wel, maar onthouden heb ik het alvast niet). Ik zag dit album dan ook als een uitstekende basis om het een en ander over dit wereldwonder bij te leren. Belangrijk is om in gedachten te houden dat het verhaal fictief is en dat slechts het bestaan van het gebouw en sommige personages uit de geschiedkundige literatuur komen. Wie wel wil weten wat de historisch correcte info over dit mausoleum is, kan terecht op de voorlaatste bladzijde waar beknopt het een en ander wordt uitgelegd.
http://www.familietroch.be/STRIPINFO/7wonderen6a.jpgTegen een achtergrond van gewelddadige conflicten tussen het koninkrijk Carië en z’n kolonie Rhodos, rouwt Artemisia -de echtgenote van de om het leven gekomen vorst Mausollos- reeds 3 jaar om haar man. Bijna krankzinnig van verdriet besluit ze een enorm mausoleum te laten bouwen ter nagedachtenis van de ter ziele gegane koning. Kosten noch moeite worden gespaard. Iets wat faliekant kan zijn voor het in oorlog verkerende rijk. De situatie wordt nog stukken erger als een geheimzinnige bende de as van de satraap steelt. Twee mensen uit Artemisia’s hofhouding worden op een levensgevaarlijke missie gestuurd die ingrijpende gevolgen kan hebben…
Scenarist
Luca Blengino laat er geen gras over groeien en beschrijft in de eerste bladzijden reeds alle cruciale zaken die nodig zijn voor het vervolg van deze spannende saga. Als lezer ben je onmiddellijk mee, ondanks (of net dankzij) het even terugspringen in de tijd. De gebeurtenissen worden niet te lang uitgesponnen want er zijn genoeg elementen aanwezig om de snelheid in het geheel te houden. Hoewel beperkt in omvang (56 bladzijden is echt niet veel om een volledig verhaal te vertellen) heeft de auteur een goed evenwicht gevonden tussen het uitwerken van de personages en hun onderlinge relaties enerzijds en de nodige wendingen en gebeurtenissen anderzijds. Dit zorgt voor een uiterst genietbare vertelling!
http://www.familietroch.be/STRIPINFO/7wonderen6b.jpgOver het tekenwerk van
Lionel Marty heb ik gemengde gevoelens. Enerzijds is de sfeerschepping uitstekend en weet hij belangrijke en omvattende scènes goed op papier te zetten. Anderzijds vind ik z’n weergave van de personages en dan vooral van de hoofden niet altijd overtuigend genoeg. Verschillende keren stoorde ik me net niet aan verhoudingen en gelaatsuitdrukkingen die niet treffend genoeg worden weergegeven. Enigszins jammer.
Besluit: ik ben heel blij dat ik via dit uitstekende verhaal een stukje kennis heb opgedaan.
Geplaatst op 09/06/2017
Citeren