Na de pittige eerste cyclus krijgen we opnieuw een ijzersterk deel in handen geschoven uit de reeks
ZOMBIES. Dat het duo
Sophian Cholet en
Olivier Peru geen windeieren legt weet de uitgeverij
Éditions Soleil, waarvan
Daedalus de Nederlandstalige uitgaven op zich neemt, ondertussen al. De scenario’s zitten vernuft in elkaar en verschillende levenslijnen snijden elkaar al dan niet letterlijk. Ook weet de tekenaar van dienst perfect de gemoedstoestand van elk karakter weer te geven door gebruik te maken van licht en donker. Ondertussen is vorig jaar een nevenreeks,
Zombies nechronologies, opgestart waarvan je volgens mij minstens evenveel aandacht mag aan besteden.
http://i469.photobucket.com/albums/rr59/Stripofiel/Zombies 4_zps8lhjpneb.jpgDeze cyclus start met de pelgrimstocht van een, voor ons nog onbekende, nomade die ons laat kennismaken met een schijnbaar verlaten wereld. Hier en daar treft hij een dwalende zombie aan die door ondervoeding traag beweegt en een gemakkelijke prooi vormt. Een prooi, zie ik me jullie al denken, inderdaad een buit. Stel je maar eens voor waar je in deze wereld nog aan proteïnen geraakt. Na een ontmoeting met een bewaker vertelt hij ons wat zijn doel is. Daarna springen we 24 jaar terug in de tijd om kennis te maken met een andere levenslijn.
Het verhaal start langzaam om je op het einde met een cliffhanger van jewelste bij de keel te grijpen die ons lezers reikhalzend naar het vervolg laten verlangen. Aan jullie om te ontdekken waarom …
Geplaatst op 30/05/2017
Citeren