stripINFO.be Forum - UGC

Sinds mijn jonge jaren ben ik grote fan van Robbedoes. Dat Franquin één van de drijvende veren was zal daar waarschijnlijk niet vreemd aan zijn. De opvolgers hebben in de hoofdreeks met recht en reden de fakkel over genomen en de reeks gebracht tot wat ze nu is: een stevige avonturenreeks met humor en mysterie.

En toen kwam men op het idee om een nevenreeks te maken getekend en geschreven door mensen die totaal geen voeling hebben met Robbedoes, noch als tekenaar noch als scenarist. Met wisselend succes. Het ene verhaal is al origineler en spannender dan het andere, door den band genomen van een betere middelmaat. Deze reeks kreeg de naam Robbedoes door...
http://spiroureporter.net/wp-content/uploads/2016/03/frank-pe-spirou-galeries-st-hubert.jpg
"Het licht van Borneo" is al reeds het tiende deel van deze spin-off. Tekeningen van Frank Pé en Zidrou. Alleen deze namen zorgen er al onmiddellijk voor dat de verwachtingen hoog liggen. Het verhaal is al zeer not-Robbedoes want de twee grote vrienden komen in een ruzie terecht. Robbedoes, met leesbrilletje, is het niet eens met het aanpassen van een reportage die ze samen hebben gedaan. De uitgever "Humo" ziet het verhaal over het corrupte Palombië niet zitten en wil een wat genuanceerde versie. Kwabbernoot wil wel, Robbedoes niet en verlaat met slaande deuren en een onthutste Kwabbernoot achter hem de redactie. De breuk tussen de twee vrienden lijkt niet te lijmen.
Ondertussen komen er in een Brusselse galerij schilderijen toe die kunst zijn met een grote K. De schilder is onbekend maar de werken gaan als zoete broodjes over de toonbank. Vele multimiljonairs hebben hallucinante bedragen over voor het schilderij.
Met een circus, neergestreken in de stad en Robbedoes die een jongedame opvangt bij hem thuis en je begrijpt direct dat scenarist Zidrou het grote geschut heeft boven gehaald.
http://www.stripspeciaalzaak.be/beelden/Besprekingen-2016/Robbedoes-door-10-PL.jpg
Zidrou is een clevere kerel. Waar is Frank Pé goed in? Dieren op papier zetten. Met de serie Zoo heeft hij dit ten volle bewezen en daar speelt Zidrou op in. Het circus kan alleen maar overleven door de kunstjes van mens en dier. En laat deze laatste nu vaak op de proppen komen, getekend met de charmante, warme stijl van Frank Pé. Dat deze dieren, of specifiek één van deze dieren, een hoofdrol gaat spelen mag dan ook geen verrassing zijn. Pé heeft voor "Het licht van Borneo" toch wel alle snaren aangeraakt die er te bespelen waren om een resultaat te krijgen dat zo beklijft. De stijl is voor deze nevenreeks één van die die het meeste aanleunt aan de hoofdreeks. Geen overtollig of overbodig geëxperimenteer wat je van sommige andere verhalen niet kan zeggen.

Dit tiende deel is het beste van de "Robbedoes door..." reeks. Het meeslepende verhaal, de swingende tekenstijl, de niet alledaagse relatie tussen de personages, ja ook de prachtige inkleuring horen in deze lofrede.

En voor de aandachtige onder ons: er zitten wel wat cameo's en kwinkslagen in.
http://stripgids.org/wp-content/uploads/2016/03/frank.jpg

Dit is inderdaad één van de beste albums in de reeks ‘Robbedoes door…’ Van het duo Pé en Zidrou konden we dit wel verwachten. Dit ligt helemaal in de lijn van ZOO. Een prachtige strip met een emotioneel scenario en de gekende stijl van Frank, meester in dierentekeningen. Met perfecte knipogen naar het oorspronkelijke werk .

Frank Peh is echt een geweldige kunstenaar! Ik vind het geweldig hoe hij levendigheid en karakter geeft aan zijn personages en dieren.