stripINFO.be Forum - UGC

genre: fantastische vertellingen

Zeven psychopaten

Kolonel Thompson van de S.O.E. (Special Operations Executive) vangt na een psychische inzinking op 31-10-1941 weer met zijn werk aan. Op zijn bureau vindt de kolonel een brief uit een verpleeginrichting voor krankzinnigen, waarin een patiënt een idee oppert om de oorlog op korte termijn te beëindigen. Voor dit plan heeft de schrijver nog 6 andere personen nodig. Om met zeven man naar Duitsland te reizen om Hitler te vermoorden moet je wel geschift zijn.

Het begrip ‘fantastische vertelling’ als genre zal niet voor iedereen even duidelijk zijn, maar het is toch iets anders dan ‘fantasy’ dat ook fantastische vertellingen inhoudt. Het zal evenwel voor elke lezer vaststaan dat het verhaal onwaar is. Dat geldt ook voor mij. Ik weet dat het onzin is en toch irriteert het me. Kan men doorslaan met fantaseren? Ik vind dit verhaal in ieder geval te ver gezocht, maar kan dat wel als je van te voren weet dat het om pure fantasie gaat? Ligt dat mogelijk aan de historische en derhalve reële setting, die al dat gefantaseer niet verdraagt?

Ik ben echt niet kapot van dit album, hoewel het verhaal rechttoe rechtaan verteld wordt. Ook de tekeningen zijn zeker niet onder de maat. Desondanks is het een heel bijzondere strip. De auteur heeft het allerminst aan fantasie ontbroken. Origineel is deze vertelling zeker.

Zeven dieven

Was de eerder genoemde strip buitengewoon origineel, dat is iets wat van ‘Zeven dieven’ niet gezegd kan worden. Het is een ‘fantasystory’ samengesteld uit de overbekende ingrediënten.
Twee kleine criminelen worden door een dwerg benaderd om mee te helpen een grote schat te stelen, die uiteraard door een draak wordt bewaakt. De dwerg blijkt door een rasgenoot vergezeld te worden en, met nog twee trollen en een oersterke kerel die van straat geplukt is, komen we op een gezelschap van 7 dieven.

Als je van fantasy houdt zul je je niet vervelen, maar daar blijft het, ondanks een onverwachte wending, toch echt bij. De tekeningen kunnen mij evenmin bekoren. Net als bij René Hausmann kloppen de verhoudingen niet, maar ze ontberen tevens de persoonlijke en charmante toets die het genoemde gebrek bij René compenseert.

Wat het tweede deel betreft ben ik het niet eens met je. De tekenstijl vond ik ronduit geweldig. Het verhaal was misschien weinig vernieuwend en bevat inderdaad de overbekende elementen, maar bleef wel boeiend en voor fantasyliefhebbers een waar genot. Voor mij was dit één van de toppertjes van het voorbije jaar!

Ik sluit mij bij Martin aan. Prachtige tekeningen en goed verhaal!
Geen spijt dat ik hier 15 euro aan gespendeerd heb.