stripINFO.be Forum - UGC

genre: roman, misdaadverhaal (altijd lastig vast te stellen zolang het geheel niet voorhanden is)

Leka, een dertienjarige jongen, heeft als kind een slechte start gehad; vader en moeder verdwenen en voor zijn ‘opvoeding’ overgeleverd aan Nikita, een onsympathieke, misdadige bruut. We ontmoeten het tweetal als Leka van simpele fietsdiefstal is overgeschakeld naar kinderroof. Dat is wel even slikken, maar deze jonge crimineel krijgt toch onze sympathie en u moet maar lezen waarom.
Leka wordt door Sose, de dochter van de dorpsarts en een leuke sportieve meid, gevraagd om eens in de week eieren te bezorgen. Deze gebeurtenis doet Leka in een ander milieu belanden, waardoor zijn jonge leven een gespleten karakter krijgt.
De schrijver slaagt erin diverse ingrediënten bij elkaar te vegen, die drama, spanning en romantiek beloven, en wekt niet de indruk te zullen vervallen in een clichématig, zoetsappig romannetje.

Het is tot nu toe een geloofwaardig verhaal waarin veel gebeurt en mooi en lelijk elkaar afwisselen. Alles speelt zich af in Albanië toen dat het meest geïsoleerde en armste land van Europa was, een entourage die de meeste lezers niet vertrouwd zal wezen. Zelf kan ik me met betrekking tot Albanië alleen ‘De herberg met het hoefijzer’ van A. den Doolaard herinneren, een boek dat over de bloedwraak in dat land gaat. De chinees die in de strip door de voogd van Leka wordt vermoord, doet mij de strip in het jaar 1970 of wat later plaatsen.
De verhouding tussen beeld en tekst is uitstekend waardoor de strip gemakkelijk leest. Het verhaal wordt vlot verteld zodat de nieuwsgierigheid blijft en de aandacht wordt vastgehouden. De tekeningen zijn goed tot zeer goed, al vind ik de inkleuring een beetje flets.
Ik acht de aanschaf van dit album zeker het geld waard en ben benieuwd naar de rest. Mijn kleinzoon vroeg naar het tweede deel en dat is een goed teken.

Kanun is hoogstwaarschijnlijk het Albanese woord voor bloedwraak of familievete en dit is, naar ik mag aannemen, het centrale thema van de strip. In dit eerste deel wordt Leka nog maar zijdelings betrokken bij de bloedwraak, maar ik vermoed dat dat nog wel zal veranderen.

Je recensie heeft me zin doen krijgen in dit album!
Spijtig dat het weer een album is dat enkel in HC te krijgen is. Dat zal weer vreselijk twijfelen worden in de winkel. :(
Ik zet het hier in elk geval alvast in mijn verlanglijstje...

Volwaardig alternatief met misschien minder herinneringen aan verplichte lectuurlijstjes op school ;) is "Dossier K." van Jef Geeraerts. Dit is een literaire thriller met heel veel verwijzingen naar Albanese misdaad.

Bedankt voor de tip. Uit welke tijd dateert dat dossier?
Overigens heb ik geen slechte herinneringen aan de lectuurlijstverplichtingen.

Uit 2002.

258 pagina's
Eerste druk: Prometheus, Amsterdam (Nederland)

Tijdens een afrekening in het criminele milieu worden in een Antwerps restaurant twee Albanezen doodgeschoten. Bij een huiszoeking vindt de moordbrigade van de recherche het pistool waarmee drie jaar eerder procureur generaal Savelkoul werd vermoord. Het onderzoek in die zaak werd toen door het ministerie van Justitie uit handen van de recherche gehaald en geseponeerd. Commisaris Verstuyft zoekt het verband tussen de Albanese afrekening en de moord op de PG. Zijn goede vriend en ex-commissaris Vincke, met pensioen in de Provence, helpt hem daarbij.

(Bron: www.boekmeter.nl)




Ik ook niet per se, maar je verwijzing naar "De Herberg met het Hoefijzer" slingerde me meteen een paar lichtjaren terug in de tijd ... :D

Het is een wettenstelsel: http://en.wikipedia.org/wiki/Kanun

Bloedwraak beperkt zich niet tot Albanië en kwam heel lang geleden misschien wel in heel Europa voor. Vetes, met de daarbij horende moorden, werden in een ver verleden ook in deze landen uitgevochten. Bloedwraak, waar ook ter wereld, is aan regels gebonden, anders gezegd 'gewoonterecht'. Om dit een wettenstelsel te noemen gaat me toch echt te ver.

In het tijdschrift 'National Geographic' staat nu een artikel over Pakistan, waarin eer en het daarmee verbonden gewoonterecht ter sprake komt. Zo kan, op grond van het (officieel niet erkende) gewoonterecht, een overspelige man door de dorpsraad gestraft worden door zijn vrouw aan een groepsverkrachting te onderwerpen. Velen zullen dit juist wetteloosheid noemen.

Gewoonterecht is ouder dan het begrip 'wet', maar ook dat is tenslotte slechts een woord.

Ik zou graag in een Albanees woordenboek willlen lezen, hoe het woord 'kanun' precies vertaald zou moeten worden.

Dat is blijkbaar niet zo simpel. Even googelen leverde me onderstaande info op, afkomstig van de webstek van NRC-Handelsblad.

Een ander onderwerp dat uitgebreid ter sprake kwam was de ‘kanun’, de meer dan duizend ongeschreven leefregels, over gastvrijheid en bloedwraak, over erven en trouwen, die nog steeds een belangrijke rol spelen voor veel Albaniërs.
Hoe belangrijk? Daarover verschilden onze gesprekspartners van mening, maar het werd allengs duidelijker dat je die betekenis moeilijk kunt overschatten.
Bovendien is er een orthodoxe en een liberale kanun; als we het goed begrepen hebben is die van Skanderbeg de strengste.

(Skanderbeg is de grootste nationale Albanese held, volgens dezelfde bron.)

Dus: "wettenstelsel", "gewoonterecht", "ongeschreven leefregels" zijn vermoedelijk allemaal goede vertalingen van kanun.

Merk trouwens op dat er dus blijkbaar zowel een "orthodoxe" als een "liberale" kanun bestaan (!), de ene al strenger dan de andere ...


Een andere bron (lesraconteurs.net) geeft ons wat historische achtergrond en de letterlijke vertaling waarnaar we zoeken :] :

Kanun is een woord dat weinigen kennen. Het is van Griekse oorsprong en werd in het Albanees vertaald door de Turken. Het is een soort erecode, ontstaan in de 15e eeuw, en het woord betekent letterlijk "nemen" of "terugnemen van het bloed".
Nochtans heeft het een veel diepere betekenis, want het bevat een verzameling van regels die als leidraad dienen voor publieke instituties. Deze code omvat zowel burgerlijke als gerechtelijke procedures en de uitvoering van deze strikte gedragsregels heeft nooit werkelijk opgehouden te bestaan.

De militaire en burgerlijke instanties, ontplooid op Albanees grondgebied om er met de lokale en nationale overheid samen te werken en het hoofd te bieden aan het vluchtelingenprobleem, worden zeer snel geconfronteerd met een fenomeen dat officieel niet meer bestaat: de Kanun.