Recensie

Bone (Silvester) 9 De gehoornde kroon


Zelden voel je je zo verdeeld bij een nieuw album. Je wilt het in een ruk uitlezen maar tegelijkertijd besef je ook dat het het laatste album is van een van de betere reeksen die er op deze aardbol zijn geschreven. Ik voel de blues al opkomen. Binnen de top 100 bij Stripinfo.be zegt voor mij al genoeg en zo voor jou ook een aanduiding moeten zijn, indien je de reeks nog niet hebt gelezen, om deze minstens een kans te geven. Dat ze niet nieuw is maakt dan ook niet zoveel uit. Silvester brengt het wel voor de eerste maal in het nederlands uit. Mooie hardcover boekjes, die je desgewenst kan opbergen in een mooie box. En ingekleurd wat niet het geval was met de eerste originele uitgave. Hierover zijn de meningen verdeeld, maar als je zoals ik de originele niet hebt gelezen heb je er niet echt een uitgesproken mening over.

Jeff Smith’s grootste hit eindigt dus met deze ‘de gehoornde kroon’. Ik ga me niet in het verhaal verdiepen want dat zou deze recensie misschien iets te lang maken, maar het moet gezegd worden dat de vertelkunst hier op hoog niveau ligt. Alle hoofdspelers zijn belangrijk geworden in het verhaal. Van de kleine Ted, de Bones, Oma tot de draken. Iedereen speelt een belangrijke rol en zijn niet vergeten. Smith brengt de climax naar epische hoogte. De individuele spanning, de angst, de hebzucht van Phoney (die me doet denken aan Quark uit DS9 voor de startrek liefhebbers, maar dat is een andere discussie.) die ook in de meest benarde situaties blijft denken aan schatten en rijkdom. Alsook de vriendschapsbanden die verder gesmeed worden op de harde momenten van de actie.

Grafisch zijn we het ondertussen al gewoon en Smith slaagt er nog altijd in zijn cartoonachtig sfeertje aan te houden, ondanks de grimmige sfeer. Want je moet eerlijk zijn de Bones zijn nu niet direct de wezens die je verwacht in een mythologie zoals deze. Ze zijn eenvoudig van opzet en dat is wat hij ook probeert over te brengen voor de rest, vanaf het ogenblik het wat moeilijker wordt, in dit geval heb ik het vooral over de menselijke expressies , dan lukt het niet zo goed maar he geen ‘rock jaw’ die daar nog over valt na 9 albums.

De gehoornde kroon is méér dan een volwaardige afsluiter van een reeks die je met veel plezier later zal teruglezen.



Dit is een officiële stripinfo.be recensie, geplaatst door een medewerker van ons team. stripinfo.be werkt samen met uitgevers om u deze recencies te brengen.