Recensie

De lemen troon 4 De dood van de koningen


"De lemen troon" is een prachtig getekende riddersaga die uit zeven delen zal bestaan. Een verhaal met ridders zoals het echt moet zijn geweest, dus zonder ridder die tijdens zijn queeste een gevangengenomen jonkvrouw moet redden waarbij hij de strijd moet aanbinden tegen bendes rabauwen en vuurspuwende draken die geleid worden door een zwarte magiër.
De held van de eerste delen van dit epos is Tanneguy van Châtel, een Bretoense krijgsheer die de vijftig is gepasseerd, maar toch verder strijdt voor zijn heer en meester, kroonprins Karel van Frankrijk. We bevinden ons in het jaar des heren 1420, nog een goede dertig jaar voor het einde van de Honderdjarige Oorlog.
De Honderdjarige Oorlog duurde in werkelijkheid meer dan honderd jaar en was niet alleen een strijd tussen de Engelse koning en zijn Franse collega om de Franse troon te bestijgen, daarnaast woedde er in Frankrijk ook een interne machtstrijd tussen de Bourgondiërs en het huis van Armagnac. Kortom een woelige tijd waarbij de bezitter van de troon niet echt comfortabel zat, vandaar de titel waarschijnlijk.
Na tachtig jaar oorlog ziet het er slecht uit voor de Armagnacs: kroonprins Karel is door zijn vader koning Karel VI (de waanzinnige) onterfd, en de Bourgondiërs hebben de waanzin van de koning misbruikt om via een verdrag Hendrik V, de Engelse koning de feitelijke macht te bezorgen.
U ziet het al, dit wordt een ingewikkeld verhaal met veel personages, veel politiek gekonkelfoes op de verschillende koninklijke hoven en nu en dan een indrukwekkende veldslag of een moordcomplot, om het vrouwelijk schoon niet te vergeten natuurlijk. Alles is dus aanwezig om de lezer op het puntje van zijn stoel te krijgen, en daar zijn de makers met brio in geslaagd.
Het leuke aan deze serie is dat de geschiedenis verder gaat: deel één startte met de verovering van Parijs door de Bourgondiërs in 1418 en deel vier start dus eind 1420; en gaat verder tot 1422.
De complexiteit van het plot staat de leesbaarheid niet in de weg. De belangrijkste personages staan in ieder deel afgebeeld met een korte uitleg van hun rol. Aangezien dit een realistisch historisch verhaal is, evolueren die hoofdrollen natuurlijk (er wordt wat afgestorven, en niet altijd op natuurlijke wijze). Zo raakt Tanneguy zijn hoofdrol gedeeltelijk kwijt, de kroonprins schuift meer naar voren en Tanneguy evolueert van krijgsheer tot raadgever van de kroonprins. Een klein meisje maakt zich intussen ook op om een steeds grotere rol te gaan spelen in het verhaal, haar naam is Jeanne. Waar zou ik die naam nog gehoord hebben?
De tekeningen van Théo Caneschi tillen dit schitterende verhaal dan nog naar een hoger niveau. Niet alleen de tekeningen zijn prachtig en gedetailleerd, ook de personages zijn levensecht en hun emoties zijn duidelijk zichtbaar. Daarnaast is ook de bladschikking soms een pareltje.
Deze reeks verdient alle lof en mag zeker niet ontbreken in de boekenkast van de liefhebbers van historische verhalen!



Dit is een officiële stripinfo.be recensie, geplaatst door een medewerker van ons team. stripinfo.be werkt samen met uitgevers om u deze recencies te brengen.