Recensie

De wachters 2 September 1914 - De Marne


Ik heb het me al veel afgevraagd. Hoe zou een Europese superheld eruitzien. Denk maar eens na, dat is geen eenvoudige opdracht. We zijn dankzij onze comics-vrienden uit de VS al heel wat gewoon. En geef maar toe, een Europeaan in ‘tights’ met een cape en masker aan, dat zie je nog niet zo snel op papier staan. Maar toch zijn ze erin geslaagd om er een te creëren, zij het dat onze held niet van deze tijd is. Ook niet van vlees en bloed trouwens, maar grotendeels van metaal en hydraulica en rondloopt dankzij zijn eigen uitgevonden radiumbatterij. Om meer over de herkomst van deze Super te kennen, verwijs ik je graag verder door naar hier.

1914. Parijs wordt verlaten door het Franse leger om zich te hergroeperen en een tegenaanval op te zetten. Ondertussen probeert een van hun spionagevliegtuigen foto’s te maken om te zien waar de vijand zich bevindt. Wanneer de Duitsers de dubbeldekker neerknallen, is het moment aangebroken om onze superheld zijn taak van de dag te geven. Maar laat deze superheld nu echt twijfels hebben over zijn kunnen. Een eenvoudig sneetje tijdens een scheerbeurt doet pijn en drijft hem verder richting een depressie.

Dit tweede deel volgt niet zomaar hetzelfde stramien, de rode draad is aanwezig maar het individuele verhaal komt naar boven. We zien de ontwikkeling van onze superheld en hoe zijn twijfels worden omgetoverd naar die van een uit het juiste eikenhout gesneden Franse Held. Je begint eraan en je leeft mee met de karakters. Weliswaar worden er oude trucjes gebruikt, maar die passen perfect in de setting. Je moet niet altijd origineel zijn om goed te zijn. Dat is de ondertoon van dit tweede deel.

De tekeningen zijn zoals het eerste deel, misschien iets vlotter getekend maar zo heb ik het graag. Wat je opvalt is dat niets echt 100% haarscherp is, de gezichten zijn niet helemaal uitgewerkt maar dat zijn de gebouwen, voertuigen en landschappen ook niet. De inkleuring is licht pastelachtig en ziet eruit alsof het met waterverfje is ingebracht. Ik ben er nog altijd niet echt uit of het hier past al die lichte tinten. Oorlog is grauw, moet meer angst inboezemen en dat faalt hier wat, je krijgt soms zowaar het gevoel dat je met vakantie bent.

Het tweede boek van deze wachters is niet slecht. Heel wat beter dan die andere Fransen die onlangs niet echt als helden zijn thuisgekomen van de Wereldbeker voetbal. Het is zeker een waardige opvolger. Hoe het gaat eindigen met Taillefer als Europese superheld zullen we zeker zien in de volgende delen want er zijn kapers op de kust.



Dit is een officiële stripinfo.be recensie, geplaatst door een medewerker van ons team. stripinfo.be werkt samen met uitgevers om u deze recencies te brengen.