Recensie

Slapend kasteel 1 Slapend Kasteel


Als je de strip ‘Slapend Kasteel’ in handen krijgt, ben je meteen al onder de indruk. Het is een dik boek met harde kaft, erg verzorgd, ook de lay-out, en vooral: het heeft een lintje dat je als bladwijzer kan gebruiken. Dat schept natuurlijk verwachtingen die nog verhoogd worden door de positieve kritieken die op de achterkant gedrukt staan.

De eerste twee hoofdstukken worden gewijd aan het verhaal van Doornroosje. Buiten een beetje humor weet Linda Medley echter niet veel toe te voegen aan dit overbekende verhaal. Zij is wel een begaafd tekenaar. Ze deed heel wat ervaring op door het maken van superheldencomics. De expressies op de gezichten van haar personages zijn bijvoorbeeld erg goed.

Om dit middeleeuws verhaal te vertellen, kiest ze echter voor een zeer eenvoudige kadrering en weinig spectaculaire beelden. Dit alles maakt het een beetje saai en we zijn dan ook blij als in hoofdstuk 3 de prins de schone slaapster komt wakker kussen en ze samen, tot verbouwereerdheid van het personeel, het kasteel verlaten.

In hoofdstuk 4 begint dan het eigenlijke verhaal waarbij het slot dient als een soort vluchthuis voor allerlei vreemde zielen. We volgen eerst de zwangere Vrouwe Jain die haar eigen kasteel ontvlucht. Het verhaal wordt nu wat leuker omdat we ons op onbekend terrein begeven en het daardoor wat spannender wordt. Ze komt nog andere sprookjesfiguren tegen op haar reis, maar meer dan een gimmick is dat niet.

Het verhaal kabbelt dan rustig voort totdat we in het kasteel toekomen. Daar maken we kennis met een hele rits van vreemde figuren. Blijkbaar was het Medley’s bedoeling om uitgebreid het levensverhaal van elk figuur te vertellen, maar wegens een gebrek aan succes van de in eigen beheer uitgegeven comics, is er dat nooit van gekomen. Dat zou nu kunnen veranderen, want toen uitgeverij Fantagraphics op het idee kwam om er een luxueus boek van te maken in plaats van een goedkope comic, keerde de wind en lachte het succes de auteur toe. In zoverre dus zelfs dat Medley aan een tweede deel is begonnen.

Hopelijk is dat verhaal wat samenhangender, want nu heb je steeds het gevoel dat het alle kanten opkan. Er wordt een verhaal in een verhaal in een verhaal verteld, zonder dat je daar echt een rode draad of samenhang kan in zien. Het lijkt wel op iemand die langs het kampvuur verhaaltjes vertelde en van de hak op de tak springt: en toen gebeurde er dit, en toen…, en toen…

Slapend Kasteel doet je regelmatig glimlachen, maar een schaterlach zit er nooit in. Het is niet dat je je verveelt tijdens het lezen, maar vol verwachting de bladzijden omslaan en het boek niet meer kunnen wegleggen, zit er ook niet in. Daarvoor is het allemaal te braaf en te afstandelijk.

Als je op zoek bent naar liefelijke, fantasievolle verhaaltjes vol met humor en leuke wezens, dan ben je beter af met Bone. Heb je dit al gelezen, dan kan je misschien toch Slapend Kasteel eens proberen. Als je zo eens rondkijkt op het internet, dan zie je alleen maar positieve recensies over dit mooi uitgegeven werk. Misschien waren mijn verwachtingen gewoon te groot.



Dit is een officiële stripinfo.be recensie, geplaatst door een medewerker van ons team. stripinfo.be werkt samen met uitgevers om u deze recencies te brengen.