Recensie

Serena 1 Serena


Wat als je denkt de liefde van je leven te vinden en ermee te trouwen, om daarna te merken dat je vrouw een gekwelde wolf in schaapskleren is?

Het overkomt George Pemberton, die een houthakkersbedrijf runt in de Smoky Mountains in de jaren 1930. Hij leert Serena kennen waar hij halsoverkop verliefd op wordt. Al snel wordt duidelijk dat ze niet op haar mondje gevallen is. Ook de houthakkers hebben snel respect voor haar, als ze merken dat Serena goed weet wat ze wilt. Ze runt al snel mee het bedrijf en gaat mee op tocht met de houthakkers die het zwaar te verduren hebben. Zo loert er om iedere hoek wel een gevaar, zoals vallende bomen, gevaarlijke zagen,… tot ratelslangen toe. Op dat laatste vond Serena er niets beters op om een adelaar af te richten, waarbij ze tot 3 dagen toe zichzelf opsloot met de adelaar, zonder eten of drank. Dat ze ver gaat, zoveel is zeker… Dat maakt Pemberton trots als hij ziet hoe zijn vrouw alles aanpakt.

Echter is hij zelf niet helemaal zuiver van geweten, doordat hij een kind gemaakt heeft bij Rachel vooraleer hij Serena leerde kennen. Bij aankomst ontmoet Serena deze vrouw toevallig, als Rachel haar vader Pemberton bedreigt. Daarop ontstaat een gevecht waarbij de vader het leven laat. Dit zal blijven knagen bij Pemberton, hoewel zijn liefde voor Serena nu bovenop staat. Bij de houthakkers leert Serena de lugubere persoon Galloway kennen, die een sterke en trouwe werkkracht blijkt te zijn. De moeder van Galloway beschikt daarboven over de bijzondere gave om in de toekomst te kunnen kijken, waarbij ze altijd de waarheid voorspelt. Als Galloway op een dag door een dom ongeluk zijn hand verliest, weet Serena hem te redden door zijn aders dicht te binden. Hij overleeft het en sindsdien stelt hij zijn leven in teken van dat van Serena. Dit zal Serena nog goed van pas komen, want haar spelletjes om de toekomst van het bedrijf te verzekeren worden steeds vuiler en vuiler…
Het is maar de vraag of Pemberton en Serena zich weten te redden in deze moeilijke tijden en vooral, op welke manier. En weet Pemberton bovendien zijn buitenechtelijk kind geheim te houden?

Dit album in een paar lijnen bespreken is onbegonnen werk en zou afbreuk doen aan het scenario door Terkel Risjberg, gebaseerd op de roman van Ron Rash. Meteen zit het ritme goed en wordt je meegesleurd in het verhaal. De toon wordt gezet met de wreedheid die Serena aan het daglicht legt en laat je niet meer los. Ook het karakter van Galloway en zijn moeder brengt een mooie aanvulling bij het verhaal. Het harde werkleven van de houthakkers draagt daarnaast toe tot de sfeer, waarbij ze dagelijks risico’s moeten ondergaan. Dit vult mooi het dreigende gevaar aan dat Serena aan de dag weet te leggen. Tussendoor krijgen we telkens verslag van de houthakkers die vertellen welke moorden of gebeurtenissen er gebeurd zijn, waarbij geld en macht centraal staan. De boodschap van kapitalisme en natuurbehoud komen dan ook mooi door in dit album.

De tekeningen van de hand van Anne-Caroline Pandolfo en de doffe inkleuring zullen zeker niet iedereen op het eerste zicht aanspreken, maar dat mag zeker geen drempel zijn om dit album niet te lezen of te kopen. Ze leggen de basis om het verhaal te vertellen, waarbij het scenario primeert. De tekeningen komen tot hun recht in de layout en in hetgeen precies afgebeeld wordt; zo worden bvb de ogen van de adelaar, samen met de slang en de moeder van Galloway samengebracht op 1 pagina, allen al even dreigend en vol gevaar.

Dit is een verhaal dat blijft kleven aan je vel, en verdient dan ook alle lof. Vergeet de gelijknamige film en lees dit album. Je wilt constant weten hoe het verhaal zal aflopen en hoe iedereen het ervan afbrengt. Het 208 pagina’s tellend album mocht gerust nog wat langer blijven duren… Dit is een album met een grote lauwerkrans rond!



Dit is een recensie van een gebruiker.