Recensie

Bleach 10 Deel 10


Bleach is een Shonen manga, een Japanse strip die vooral op de (mannelijke) tienermarkt gericht is. Je merkt dat aan het hoge actiegehalte, de rondborstige dames met korte rokjes en de sfeer van kameraadschap doorheen het verhaal.De reeks startte in het Japans in 2001 en telt er vooralsnog 49 delen. In de Benelux kunnen we nog enkele jaren verder tot aan de ontknoping: uitgeverij Kana bracht onlangs deel 10 uit in het Nederlands.

Tite Kubo is de schrijver en pennenmeester van dit epos. Zijn tekenwerk is duidelijk, met voldoende detail en vooral trouw aan de mode die, ook in het mangawereldje, heerst (de vrouwen worden bijna zonder uitzondering weergegeven met grote ogen en vooral opvallende rondingen op de juiste plaats). Waar hij zonder meer zeer goed in slaagt, zijn de gelaatsuitdrukkingen. Ze zijn bijzonder gaaf en steeds gedetailleerd, of het personage nu net het ultieme gevecht aangaat of op het punt staat de grootste stommiteit uit te halen.
Dit tipeert eigenlijk de volledige tekenstijl: het zijn vooral de karakters die alle aandacht krijgen. De gebouwen en omgevingen zijn ondergeschikt maar indien aanwezig zijn ze wel rijkelijk gedetailleerd. Actiescènes worden met de nodige grafische uitbarstingen in beeld gebracht.

Het verhaal dan. Deel 10 begint wanneer Ichigo Kurosaki samen met zijn gevolg 'Seireitei' probeert binnen te dringen. Om zijn familie te redden van de 'Hollow', een zielloze geest die zich voedt met de zielen van gewone mensen, kreeg Ichigo bijzondere krachten van de Shinigami -een soort van Pietje de Dood- Rukia Kuchiki, waardoor hij zelf Shinigami werd.
Omdat ze haar krachten weggaf aan een gewone sterveling, zit Rukia nu gevangen in Seireitei, en onze held is uiteraard onderweg naar daar om haar te bevrijden uit haar ivoren toren (anders zou hij, volgens zichzelf, maar een zoveelste 'loser' zijn).

Wat vooral leuk is, is dat deze manga inhoud heeft. Het verhaal is niet zomaar een samenraapsel van ideëen, je voelt dat het geheel goed is uitgedacht en uitgewerkt. De nodige intriges doen vermoeden dat het wel eens een pak afleveringen kan duren vooraleer de dame in kwestie bevrijd zal zijn uit haar gevangenschap, maar dat kan je zelf al raden als je eerder mangareeksen gelezen hebt en hoogstwaarschijnlijk heb je daar na het lezen ook geen probleem mee. Bepaalde pagina's hebben ogenschijnlijk niets met het verhaal te maken, maar ik veronderstel dat wie de reeks in zijn geheel volgt, daar zeker meer zal over leren.

Een Shonen manga dient min of meer binnen bepaalde lijnen te lopen, en wordt daar marketinggewijs ook op afgerekend. Dat, en het feit dat het hier om een 49-delig epos gaat, zadelt Tite Kubo op met een aantal restricties. Bleach is desondanks een redelijk goede strip. Het doelpubliek wordt goed bereikt en het is ook nog geschikt leesvoer voor de wat oudere man die zich soms wat jonger waant.

Kan Bleach binnen twintig delen nog boeien? Als je van lange verhalen met veel gevechten, mooie dames en kameraadschap op zijn Japans houdt, denk ik van wel!



Dit is een officiële stripinfo.be recensie, geplaatst door een medewerker van ons team. stripinfo.be werkt samen met uitgevers om u deze recencies te brengen.