Recensie

Zie mij 1 Zie mij


Het toeval zit in een klein hoekje en kan toch bepalend zijn voor het verloop van ons leven. Dat ondervindt Sophie letterlijk aan den lijve.

Sophie is een studente die niet echt goed in haar vel zit. In de vriendenkring van haar partner gaat het enkel over electronica of media, terwijl zij als letterenstudente liever in een hoekje met een boekje zit. U kent dat wel, de tactiele en olfactorische ervaring van een boek versus het kille mechanische van een scherm. Sophie is dus niet alleen, maar wel erg eenzaam. Ze voelt zich een buitenbeentje en wordt liever niet opgemerkt.

Maar als ze door een toeval plots verplicht wordt haar onopvallende, vuil geworden T-shirt te vervangen door een mooie zijden blouse verandert haar wereld.

Plots krijgt Sophie zelfvertrouwen en ze wordt bewonderend bekeken, zowel door leeftijdsgenoten als door rijpere mannen. Haar zelfvertrouwen groeit hierdoor nog meer, waardoor ze steeds meer vrede krijgt met zichzelf, haar lichaam en haar sexualiteit. Het joods-katholieke schuldbesef wordt aan de kant geschoven en Sophie slaagt er in te genieten van het effect dat ze heeft op mannen en wat hun aandacht doet met haar lichamelijke verlangens. Denk nu niet meteen aan een femme fatale of een, met een prachtig Frans woord, allumeuse. Maar als er zich een situatie voordoet waarin ook zij zich goed voelt om een stapje verder te gaan dan een beleefd gesprekje zal zij het niet laten.

De blouse wordt besmeurd en aan flarden getrokken, maar Sophie kan er niet van scheiden. Het T-shirt van een meisje is vervangen door de blouse van een vrouw.

Parisien Bastien Vivès is ondanks zijn nog vrij jonge leeftijd (°1984) al lang geen onbeschreven blad meer. Meerdere intimistische verhalen van zijn hand zijn de moeite waard. Steeds wordt het verhaal in een traag tempo verteld. Er gebeuren geen spectaculaire zaken in het leven van zijn personages. Zij leiden allemaal een volledig normaal bestaan.

Vivès gunt ons een blik als geïnteresseerde toeschouwer in het leven van zijn personages, in dit album Sophie. Zonder schroom wordt lichamelijkheid getoond, maar nooit heb je het gevoel dat er aan voyeurisme wordt gedaan omwille van het effect. Sex maakt gewoon deel uit van het leven en wordt ook als dusdanig getoond. We hoeven het niet eens te zijn met wat Sophie doet, maar er is ook geen enkele reden haar te veroordelen.

40 jaar nadat Will Eisners Een contract met God het bredere publiek liet kennis maken met wat we nu als graphic novel omschrijven mag Vivès zich als 1 van zijn belangrijkste erfgenamen beschouwen.

In volle #metoo brengt Vivès een niet alledaags boek uit. Sophie heeft er absoluut geen probleem mee dat mannen avances maken (soms zeer expliciet), zo lang ze zelf maar kan blijven beslissen wat er met haar lichaam gebeurt. Ongetwijfeld zullen pilaarbijters moord en brand en vooral zedenloosheid schreeuwen. Maar waar het eigenlijk om gaat is dat een andere stijl van kledij niet meteen van jou een ander persoon maakt, maar wel een ander deel van je persoonlijkheid tot uiting kan brengen. Waardoor je je dat meer bewust wordt en je meer jezelf kan zijn.

Want kleren maken dan misschien niet altijd de man, ze maken in dit geval wel van een meisje een vrouw!



Dit is een officiële stripinfo.be recensie, geplaatst door een medewerker van ons team. stripinfo.be werkt samen met uitgevers om u deze recencies te brengen.