Recensie

Arctica 9 Zwart commando


Na 8 delen was de rek duidelijk wat uit de reeks ‘Arctica’. De gebeurtenissen kwamen immers vaak op hetzelfde gegeven terug: buitenaards meisje wordt door een vreemde mogendheid ontvoerd, Dacota haalt ze terug, waarna het hele spel kon herbeginnen. Op het einde van ‘Ultimatum’ wisten we echter dat de reeks hoogstwaarschijnlijk een andere richting ging inslaan. Dit deel bevestigt dat vermoeden.
https://www.bedetheque.com/media/Planches/PlancheA_312786.jpg
De aarde wordt voor een ultimatum gesteld: een gebied voorzien voor buitenaardse vluchtelingen of een volledige shutdown van alle digitale communicatie. De grote vraag is natuurlijk welk land bereid is een deel van z’n gronden op te offeren ten gunste van onbekende wezens? En hoe zal de bevolking reageren op de indringers?

De nieuwe wending in dit epos zorgt ervoor dat er weer heel wat opties zijn om het verhaal boeiend te maken, een kans die Pecqueur met beide handen grijpt. Het hele album draait om de integratie van een vreemd ras in onze maatschappij en de problemen die dat met zich meebrengt. De auteur schat onze aardse gastvrijheid niet echt hoog in, iets waarmee ik het jammer genoeg eens ben. Ik denk zelfs dat hij de problemen die zulk een ingrijpende verandering zou brengen, onderschat. Bovendien gaat hij er vrij gemakkelijk van uit dat de aliens nogal naïef zijn, iets dat vrij onwaarschijnlijk lijkt naarmate je verder in het boek komt. En zo zijn er nog wel een paar puntjes die wat bijgeschaafd hadden mogen worden.

Voor de duidelijkheid: dit verhaal heeft bijna niets meer van doen met het oorspronkelijke epos rond het meisje met de blauwe haren. Iets waar je toch even moet aan wennen. Hoogstwaarschijnlijk zal de link nog wel gemaakt worden, maar voorlopig zullen we het moeten doen met de nieuwe situatie die op aarde is ontstaan. Iets waar ik trouwens geen spijt van heb omwille van eerder genoemde redenen.
http://www.editions-delcourt.fr/images/planches/arcticaT9-3.jpg
Het tekenwerk van Kovacevic is knap en doet denken aan dat van Malfin: het kleurgebruik leunt sterk aan bij dat in de reeks ‘Golden City’ en er is veel aandacht voor de uitwerking van innovatieve technologie. Een aangenaam boek om naar te kijken dus.

Besluit: de reeks krijgt met dit album een tweede adem en zit volgens mij weer op het goede spoor. Benieuwd waar dit naartoe gaat...



Dit is een officiële stripinfo.be recensie, geplaatst door een medewerker van ons team. stripinfo.be werkt samen met uitgevers om u deze recencies te brengen.