Recensie

Clockworx 1 De oorsprong


Clockwork, een Engels woord voor het binnenwerk van een mechanische klok of enig ander mechanisch voorwerp dat werkt met een complex geheel van tandwielen, radertjes en ander drijfwerk. Zoals je al gezien hebt, is de laatste letter van de titel van deze reeks echter afwijkend van Clockwork door middel van het gebruik van een 'x'. Dit wijst er op dat er toch iets speciaal aan de hand is en één blik op de cover brengt het finale verdict: dit is steampunk (een verhaal dat zich afspeelt in de goede oude tijd van de stoomkracht maar wel al ver gevorderde technologie bezit).

In deze reeks zijn we in het Victoriaanse Engeland waar er behoorlijk wat verdwijningen zijn in de haven van Londen. Een uit de gunst gevallen agent van Scotland Yard probeert dit te onderzoeken. Maar ondertussen lijken de steampunk-machines een grote rol te spelen in de verdwijningen en ziet het er naar uit dat diegene die de touwtjes in handen heeft van die machines niet zo geweldig positieve plannen heeft met de wereld. Met andere woorden een avontuur dat vlug escaleert en waarbij enkele underdogs moeten proberen de wereld te redden. Klinkt bekend, maar het wordt wel leuk gebracht in deze steampunk-wereld, te meer daar er ook een sterke vrouw is opgestaan om weerstand te bieden. Een ander pluspunt is dat verwondingen, ook voor onze helden, consequenties hebben en dus niet zo maar geïncasseerd worden. Als minpuntje wijs ik naar de 'slechterik', die echt wel stereotiep wordt neergezet, maar misschien laat het tweede deel hier nog wel een verrassing zien?

De tekeningen doen beroep op twee hoofdinkleuringen, ofwel blauw-groen ofwel geel-oranje-rood. Er worden heel beperkt nog andere kleuren gebruikt maar die twee eisen, met voorsprong, de meeste plaats op. Deze twee kleurpaletten zijn complementair aan elkaar en versterken elkaar als ze samen op een pagina voorkomen. In de andere gevallen hebben we meestal of enerzijds een nacht-situatie waarbij het passend kil is door het blauw-groene of anderzijds een verlichte kamer (vuur, kaarsen) waarbij de intimiteit ervan benadrukt wordt door de warmere kleuren. De tekeningen zelf zijn gedetailleerd waardoor de steampunk robotten een overweldigende mechanische sterkte uitstralen en elke smoel wel een eigenheid heeft. Echter consistent is de tekenaar niet altijd: op pagina 42 hebben de aanvalsmessen eerst geen druppend bloed en in het volgend beeld (pagina 43) wel zonder dat er een bijkomend mens geraakt is. Kleine foutjes maar ze vallen wel op.

In het kort: nog te vroeg om te bepalen of deze steampunk geslaagd is



Dit is een officiële stripinfo.be recensie, geplaatst door een medewerker van ons team. stripinfo.be werkt samen met uitgevers om u deze recencies te brengen.