Recensie

Donjon monsters 7 Mijn zoon de moordenaar


Silvester houdt woord, want dit jaar zijn er al twee donjon-albums verschenen. Zo haalt de uitgever zijn achterstand vlug in. Dit verhaal is er eentje uit de donjon monsters reeks. Dit is de sub-reeks waarin bijfiguren uit de andere reeksen ook eens de hoofdrol mogen wegkapen.

In dit verhaal komen er enkele oude bekenden in beeld. Zo zien we een jonge Marvin (de toekomstige bewaker van de donjon) aan de hand van zijn moeder in de stad arriveren. Daarnaast is ook Hyacint van Banjeren, beter bekend onder zijn nachtelijk pseudoniem “hemd van de nacht” en later baas van de donjon) terug van de partij.

Marvin en zijn moeder komen in de stad aan en willen zich wijden aan goede doelen alvorens te gaan shoppen. Ze worden aangetrokken door een samentroepende menigte. Er is een aanslag gepleegd op Hyacint. Hij werd aangevallen door een van zijn lijfwachten. Marvin en zijn moeder trekken echter meteen de aandacht want omdat je een goed lijk toch niet verloren kunnen laten gaan beginnen ze de wachter maar te verorberen. Hyacint ziet in hen de ideale lijfwachten want hij kan zijn eigen mensen niet meer vertrouwen. Marvin neemt de taak nogal letterlijk op, want een hand die te dicht bij Hyacint komt verdwijnt onherroepelijk in zijn maag! Ook ’s nachts kan hij zijn nieuwe rol niet lossen en volgt “hemd van de nacht” over de daken van de stad! Zo ontdekt Marvin een grootschalig complot van de magiërs.

Net zoals altijd maken Sfar en Trondheim van dit verhaal weer een mix van avontuur en humor, zo blijken ook moeders van monsters overbeschermend te zijn!. Dit keer houdt Blutch de potloden vast. Net zoals vele andere donjon-tekenaars houdt hij ook van een krasserige stijl waardoor de eenheid van de reeks toch behouden blijft.



Dit is een officiële stripinfo.be recensie, geplaatst door een medewerker van ons team. stripinfo.be werkt samen met uitgevers om u deze recencies te brengen.