Recensie

Het oog van de Dobermanns 3 De grijns van de oude aap


We hebben wat geduld moeten hebben, maar eindelijk hebben we het laatste deel in handen en gaan we weten hoe dit afloopt. Immers het lijkt zo onwaarschijnlijk dat dit goed afloopt..

Even terug opfrissen, Ixks redt in de eerste wereldoorlog het leven van een mede-soldaat, de man die later berucht zal worden als Adolf Hitler. Maar die redding blijft hem achtervolgen, enerzijds als een 'wat als (ik het niet gedaan had, die redding)' en anderzijds door Hitler die in hem een ideale kandidaat ziet om voor hem op onderzoek te gaan naar de origine van de übermensch. Ixks is een archeoloog maar voelt er niet veel voor om voor Hitler te werken. De oorlog heeft hem geleerd oorlog te haten, maar Hitler vindt een manier om hem te dwingen. In dit laatste deel heeft Ixks de oplossing gevonden, maar het is maar zeer de vraag of Hitler het antwoord op zijn vraag zal aanvaarden. En daar hangen behoorlijk wat levens van af. Ixks zet dan ook alles op alles om ook Hitler vast te zetten en hem te dwingen tot een actie die ingaat tegen zowat alles waar zijn beleid voor staat. Een schaakspel op leven en dood.

De middenvinger opsteken naar Hitler heeft consequenties. Het loopt dus niet echt goed af, maar het is wel eens leuk om te lezen dat ook Hitler (in zijn glorieperiode) al eens de duimen moest leggen... Natuurlijk is dit dan ook een fantastisch verhaal, maar dat was al duidelijk van het moment dat zaken voorspeld worden, er plaatsen zijn die buiten de tijd liggen en buitengewone krachten als normaal worden aangenomen. Ik hou wel van deze combinatie van geschiedenis en een toetsje buitengewone elementen. Zeker wanneer dat laatste niet overheerst maar wel genoeg punch levert om net anders te zijn dan anders.

Qua tekeningen blijf ik een beetje onbeslist achter. Ze zijn niet slecht, maar ze konden beter. Ik wil maar zeggen, ofwel laat je de detaillering grotendeels achterwege, alleen wat je nodig hebt voor de sfeer zet je er in, ofwel detailleer je tot in het kleinste detail. Maar hier wordt er een tussenweg gekozen, een soort van volledige detaillering die dan wel niet volledig afgewerkt wordt.. vis noch vlees.. Maar ik heb het woord detail nu al wel genoeg gebruikt om aan te geven dat het over kleine zaken gaat. De tekeningen weten nog steeds de nodige atmosfeer te creëren om dit verhaal succesvol neer te zetten.

In het kort: WO II maar net anders



Dit is een officiële stripinfo.be recensie, geplaatst door een medewerker van ons team. stripinfo.be werkt samen met uitgevers om u deze recencies te brengen.