stripINFO.be gebruikt cookies voor het bewaren van logingegevens en voorkeuren. Geen persoonlijke data wordt hierin bewaard.
Door de site te gebruiken accepteer je het gebruik van deze cookies. Deze melding verbergen
Deze in 2009 in het Frans uitgebrachte strip vertelt over een deel van de geschiedenis van het Louvre, en concreter de Franse Revolutie en de daarop volgende periode. Hoofdpersonage is de schilder Jacques-Louis David, de man die na de revolutie aan de basis lag voor de heropbouw van het Louvre. Dit ging officieel terug open op 8 augustus 1793, een welgekozen datum omdat het die dag één jaar geleden was dat de monarchie werd afgeschaft. De werken, angstvallig verborgen in de kelders van het Louvre, zijn terug te aanschouwen, en dit voor iedereen. Het Louvre en de schilderijen werden geschonken aan het volk. David krijgt van Robespierre de opdracht om een schilderij te maken van het opperwezen, een werk dat het topstuk moet worden. Maar of dit zo een eer zou blijken... https://s-media-cache-ak0.pinimg.com/originals/cc/61/31/cc6131ee5b2e920e1006449925393e16.jpg De schepper van het immens populaire Samber heeft met De hemel voor het Louvre een naar zijn normen zeer conservatief verhaal gebracht. Je moet al een blinde zijn om de hand van Bernar Yslaire niet te herkennen. Zijn typische personages, zijn gedetailleerde achtergrond en het gebruik van een minimum aan kleuren... 100% Yslaire, dus. Toch een uitzondering. Waar de man traditioneel zijn eigen scenario schrijft heeft hij hier gebruik gemaakt van een co-scenarist en niet zo maar de minste. Jean-Claude Carrière is een Franse romanschrijver die een enorm succes heeft geboekt met zijn schrijfsels. Niet enkel heeft hij verschillende prijzen behaalt, verschillende van zijn scenario's zijn verfilmd en bekroond met een Oscar, denk maar aan The Unbearable Lightness of Being of Danton. http://www.festival-traitdunion.com/wp-content/uploads/2015/03/CIEL-AU-DESSUS-LOUVRE-11.jpg Het stripgebeuren was voor de man een absoluut debuut. Waar Yslaire zijn vlotte vertelstijl ten toon zou spreiden gaat Jean-Claude Carrière meer naar een strip in romanvorm. Hij zorgt er voor dat De hemel boven het Louvre leest als een strip maar sluit elk hoofdstuk af met een korte lap tekst alsof hij de roman in de strip wil integreren.
De hemel boven het Louvre is van het beste wat we de laatste jaren van Yslaire hebben mogen zien. Dat de vertaling zo lang heeft geduurd is dan ook te betreuren maar uitgeverij Stichting Zet.el (zozolala, remeber) heeft dit hiaat opgelost.
Dit is een officiële stripinfo.be recensie, geplaatst door een medewerker van ons team. stripinfo.be werkt samen met uitgevers om u deze recencies te brengen.