Recensie

Rik Ringers - De nieuwe avonturen 2 Moord in de Jardin du Luxembourg


Zidrou is als scenarist niet voor 1 gat te vangen. Naast prachtige door nostalgie gedragen verhalen over mooie zomers kan je in zijn oeuvre ook meer psychologisch getinte verhalen vinden, of een misdaadverhaal. Decors en tijdperk variëren daarbij vlotjes.

Hij durft het ook aan om oude reeksen nieuw leven in te blazen, zoals Chlorophyl en Clifton, beide oorspronkelijk van Macherot, en helaas nog maar enkel in het Frans te verkrijgen. Recentelijk nog schreef hij een prachtig verhaal van Robbedoes, door Frank Pé. Ook de leuke Sliert van Roba krijgt een nieuw leven ingeblazen, net als Rik Ringers.

Van deze detective-journalist is nu het tweede album van zijn hand verschenen. In de winter van 68 worden in het Luxembourg mannen dood gekust. Een mooi dood in een romantisch kader denkt U misschien, maar dit is wel bittere ernst. Aan Rik de taak om een verband tussen de doden te zoeken, de juiste doodsoorzaak op te sporen en een eventueel motief te vinden. Dit leidt dan ongetwijfeld wel naar de dader. Zo ziet een klassiek detectiveverhaal er immers uit, niet?

En ja, het gaat hier om een op klassieke leest geschoeid verhaal, in de traditie van Tibet en Duchâteau. De plot is goed uitgewerkt en zit logisch in elkaar. Er zijn geen al te grote kunstgrepen nodig om een eind aan het verhaal te breien. Wel is er een nevenplot waarvan de bedoeling mij grotendeels is ontgaan, tenzij deze enkel diende als verklaring waarom Rik wél een kus kon overelven.

In vergelijking met de oude reeks hebben de personages meer psychologische diepgang. Baardemakers toont oprechte gevoeligheid, Rik heeft trekjes eigen aan een verstokte vrijgezel die toch een vriendin heeft. En die, Nadine, is wel schattig als beginnend studentje literatuur die kennis maakt met een jointje, maar steeds de elegance van een echte Parisienne uitstraalt (ook al is ze dat niet). Nu denk ik niet dat er in 68 studentes literatuur waren die zo uitgedost aan de Sorbonne rond liepen, maar het oogt wel fraai.

Zidrou laat de tijdsgeest volop zijn rol spelen, met linkse journalisten, vrije liefde (nee, niet uitgebeeld) en doofpotoperaties. Nu ja, die laatse zijn van alle tijden natuurlijk...

De tekeningen zijn van Simon Van Liemt, die deel uitmaakt van de Gottferdom Studio, opgericht door oa Arleston en Tarquin, maar dat had de naam al verraden natuurlijk. Het gaat hier om een groep artiesten die hoofdzakelijk lokalen delen om de kosten te drukken, meer dan een echt collectief.

Zijn tekeningen zijn wisselend. Er is heel veel variatie en voldoende aktie, met aandacht voor achtergronden. Maar soms is vooral het gelaat van Rik te weinig uitgewerkt en mis ik wat diepgang. Zeker niet onoverkomelijk.

Al bij al was het bijzonder prettig om eventjes in een winters Luxembourg te vertoeven met een goed verhaal. De Rik Ringers van Zidrou en Van Liemt is het lezen waard



Dit is een officiële stripinfo.be recensie, geplaatst door een medewerker van ons team. stripinfo.be werkt samen met uitgevers om u deze recencies te brengen.