stripINFO.be gebruikt cookies voor het bewaren van logingegevens en voorkeuren. Geen persoonlijke data wordt hierin bewaard.
Door de site te gebruiken accepteer je het gebruik van deze cookies. Deze melding verbergen
Onlangs nam ik de graphic novel van De Hagenridder, een prequel op Game of Thrones, onder de loep, een stripreeks waar ik eerlijk gezegd een pak meer van had verwacht.
Met Luxley neem ik nogmaals een Dark Dragon Books reeks onder handen. Deze 5-delige reeks speelt zich, net als De Hagenridder, af in een Westerse middeleeuwse setting. Hoewel Luxley minder fantasy-elementen bevat dan De Hagenridder, gaat de serie gaandeweg het verhaal ook steeds meer de fantastische en mythische kant op.
In Luxley maken we kennis met niemand minder dan Robin Hood, zij het wel op een geheel andere wijze dan we van deze protagonist gewend zijn. Hier krijgt hij een mysterieuzer, menselijker en vooral gewelddadiger karakter aangemeten. Bovendien draait de algehele storyline niet om het flauwe “stelen van de rijken, geven aan de armen” verhaal, maar wordt een complex verhaal uit de doeken gedaan die een alternatieve geschiedenis vertelt die meer dan eens van wending verandert. Dit wordt op een uiterst actievolle en goed doordachte manier gedaan dat je als lezer niet anders kunt dan in het verhaal te worden gezogen. Over deze alternatieve geschiedenis hou ik wijselijk de lippen stijf op elkaar. Ik hou zelf niet van spoilers, waardoor ik de beleving voor potentiële lezers graag zou hoog mogelijk hou.
Ook over de tekenstijl kan ik eigenlijk alleen maar lovend zijn. De beeldfragmenten zijn werkelijk allemaal bijzonder fraai weergegeven. Geen kinderachtig gedoe, maar inclusief al het bloedvergieten en verderf dat nu eenmaal bij oorlogen hoort.
Luxley is een zeer gewaagde hervertelling van de legende in een mogelijke alternatief verleden. Hierdoor voelt het werk uiterst fris en origineel aan. Het is een zonde dat naar het eind van de reeks toe alles wat ongeloofwaardiger wordt, en met momenten zelfs moralistisch te noemen. Hiermee probeert de auteur (en tekenaar) alsnog een positief einde aan de reeks & verhaal te breien, wat eerder cliché-matig en geknutseld overkomt dan geslaagd. Toch is Luxley een zeer verdienstelijke stripreeks die zeker de moeite waard is om in je stripcollectie op te nemen, zeker als je een interesse vertoont in historisch getinte volwassen graphic novels.
Meer recensies kan je, indien gewenst, lezen op mijn blog: glenbender.wordpress.com