stripINFO.be gebruikt cookies voor het bewaren van logingegevens en voorkeuren. Geen persoonlijke data wordt hierin bewaard.
Door de site te gebruiken accepteer je het gebruik van deze cookies. Deze melding verbergen
Van Nicolas de Crécy wordt gezegd dat zijn strips "intellectueel" zijn. Geen idee wat men daarmee bedoelt. Dat het niet voor iedereen toegankelijk is? Dat je, als je het maar niets vindt, thuis hoort in de categorie "kan er niet bij", zoals bij hedendaagse kunst?
Of valt het al bij al wel mee, want zoiets wordt immers ook gezegd van Andreas, of in de pop/rockmuziek van oa Supertramp, en die kan ik best wel pruimen. Dus toch maar geprobeerd bij de nieuwe klapper van zo maar eventjes 200 pagina's: De hemelse bibendum.
Tja, daar begint het al: met die titel sla ik al in de knoop. Bibendum is het gerundivum van bibere (=drinken). Het kan op verschillende manieren vertaald worden uit het Latijn, waarbij je een zekere vorm van contextuele notie moet hebben. Maar instinctief zou ik al "het" ipv "de" gezegd hebben.
Maar in dit drieluik, dat in het Nederlands enkel als integrale te verkrijgen is, heeft bibendum een andere betekenis. Het alombekende Michelinmannetje wordt immers ook Bibendum genoemd, na een reclamecampagne van jaren geleden. Hier wordt de gelijkenis getrokken met Diego, een zeehond, die ontstond op een boot waar een stapel banden versmolt tot een figuur die globaal wel wat van het Michelinmannetje heeft.
Diego de zeehond komt aan in New York sur Loire. Hiermee wordt al meteen de universaliteit van het verhaal weergegeven: het kan zich zowel in Frankrijk als over de grote plas afspelen.
Diego wordt door de lokale fine fleur opgepikt als uithangbord voor de politiek. Hij wordt voorbereid om de Nobelprijs voor de liefde te kunnen ontvangen (nee hoor, verwacht geen Manara-achtige toestanden) en moet daarvoor lessen in alle mogelijke aspecten van het culturele leven volgen. Maar als "hemels" creatuur heeft hij natuurlijk een geduchte tegenstander, niemand minder dan de duivel.
Het verhaal is complex en bizar. Het wordt bvb verteld door het hoofd van 1 van de onderwijzers van Diego, Prof. Lombax. De complexiteit en het bizarre zullen waarschijnlijk wel bijdragen tot het epitheton "intellectueel" bij de strips die de Crécy maakt.
Wat zou de onderliggende boodschap kunnen zijn, kan je je afvragen. Dat de politiek mensen gebruikt? Dat wat en wie je te zien krijgt niet strookt met de werkelijkheid? Dat media een beeld maken van iemand?
Zeker, zoiets zit er alleszins wel in. Ook wordt er een link gelegd tussen de indianen en hun kolonisators, terwijl een knipoog naar het katholieke geloof niet ontbreekt.
Er zit dus heel wat in het verhaal, maar toch blijf je op het einde achter met een hoop vraagtekens, want wat was nu juist de boodschap? Zelf in te vullen dan maar als, excusez le mot, intellectuele oefening?
Over de grafische kwaliteiten van dit werk bestaan er alleszins geen twijfels. Met een zeer klassiek gehouden bladspiegel is elk plaatje een lust voor het oog en vol van details.
Deze strip is zeker niet alledaags en vormt een buitenbeentje in het overweldigende aanbod dat we momenteel mogen beleven. Kan ik hem aanraden? Moeilijke vraag, bijzonder moeilijk zelfs. Echte stripliefhebbers zullen het zeker willen proberen en het ook nog eens een tweede kans geven, want de complexiteit vraagt er wel om om het werk nog eens ter hand te nemen.
Wie strips enkel leest als ontspanning zal er niets aan vinden, het vergt wel degelijk inspanning! Aan U om het voor uzelf uit te maken dus.
Dit is een officiële stripinfo.be recensie, geplaatst door een medewerker van ons team. stripinfo.be werkt samen met uitgevers om u deze recencies te brengen.