Recensie

Weegee 1 Serial photographer


Weegee (voor de uitspraak denk je best aan het muziekgroepje van de broertjes Gibb, The Bee Gees) is het pseudoniem van een Amerikaanse fotograaf van Oosteuropese origine, Usher (later Arthur) Fellig. Over zijn leven in de korte periode van de jaren veertig verscheen bij Blloan een intrigerende strip.

We volgen Weegee, die zijn foto's van een waarmerk voorzag waarop hij zichzelf als "The famous" betitelde, bij zijn werk als nieuwsjager. Daarvoor is niets hem te veel. Hij brengt nachtenlang door, wachtend in zijn auto, luisterend naar de politiezenders. Steevast heeft hij daarbij een fles met geestrijke drank bij zich en een sigaar in zijn mond, af en toe ook schaars gekleed vrouwelijk schoon op de schoot. Terwijl de drank en de sigaar overal mee naar toe mogen zal de vrouw uit de auto vliegen eens er zich werk aanbiedt.

http://www.wautermannaert.be/wp-content/uploads/2015/12/p05.jpg

Naast de politiezenders heeft Weegee ook andere informatiekanalen, barkeepers, buren, maar ook de gewone politieman. Dat hij bij deze laatsten een goede relatie kan onderhouden is des te opmerkelijker vermits hij op tijd en stond het sporenonderzoek bemoeilijkt om een foto interessanter te maken.

Max de Radiguès schreef het scenario dat boeit van begin tot einde. We leren niet enkel Weegees manier van werken en het wereldje van de journalistiek kennen, maar krijgen ook een goede blik op de stad New York. Mede door de grafische uitwerking door Wauter Mannaert mag op vlak van het treffen van de sfeer deze strip zijn voet zetten naast dat van een ware grootmeester in het uitbeelden vanThe Big Apple in de 20e eeuw.

Maar meer nog dan dat wordt het beeld geschetst van een getormenteerde persoon, steeds op zoek naar erkenning. Hij wil bij the Upper Class behoren en ziet niet in dat hij in het milieu waaruit hij stamt aanbeden wordt. Iedereen wil wel met hem ruilen, maar nog is hij niet tevreden.

Toch vergeet hij ook zijn afkomst niet, hij geeft gratis portretten weg en verloochent op geen enkel moment de goedkope danseresjes uit niet bepaald sterrenetablissementen.

Ook al is het zijn job de doden te fotograferen en is hij dus wel wat gewoon, toch blijven die doden zijn nachtmerries bevolken.

Op geen enkel moment wagen scenarist en tekenaar zich aan goedkoop sentiment. Het beeld dat opgehangen wordt is realistisch en door de diepgang die aan het personage wordt verleend creëren ze een grote betrokkenheid van de lezer bij de auteur.

Heel leuk is dat als je, na het lezen van de strip, foto's van Weegee opzoekt op het internet, je merkt dat er een aantal in deze strip terug te vinden zijn. Niks spontaan, allemaal geënsceneerd. Wat waren de mensen toen toch naïef! Nu ja, times they are a-changing...not zeker?

1 van die strips waar Nederland Vlaanderen om benijdt, en met recht en reden. Eisnerwaardig!



Dit is een officiële stripinfo.be recensie, geplaatst door een medewerker van ons team. stripinfo.be werkt samen met uitgevers om u deze recencies te brengen.