Recensie

Undertaker 2 De dans van de gieren


http://i.imgur.com/Kq8PYpG.jpg

Gedurende de voorbije dertig jaar zijn de normen en waarde in onze samenleving drastisch gewijzigd. Onze wereld is ruwer en harder geworden en uitgegroeid tot een samenleving waar het meer ieder voor zich is geworden. Iets wat we opmerken via diverse media waaronder ook de strip thuishoort. We herinneren ons nog goed toen tijdens de voorpublicatie in het weekblad Kuifje (1975) van “De hemel is rood boven Laramie” een verhaal uit de serie “Comanche” Red Dust de outlaw Dobbs genadeloos neerknalde. De lezers kropen toen massaal in de pen om hun ongenoegen te uiten en de hoofdredacteur van het blad steigerde. Geen mens die hier op heden nog van opkijkt. Het is zelfs zo dat de ordehandhavers en de helden in de voorbije decennia erger zijn dan het rapaille dat ze bestrijden. Wat meer dan eens bewezen wordt in de strip “Undertaker” één der revelaties van 2015. Waarin een doodgraver met een verborgen gewelddadig verleden het laken naar zich toetrekt. Die er zelfs lol in schept dat hij bedreigd en beschoten wordt gewoon om te weten hoe het spelletje waar hij toevallig inrolde zal verlopen. Op wiens hoofd een premie staat van 25.000 dollars en gezocht wordt voor 36 moorden. Die samen met Miss Rose en Lin twee werknemers van mijneigenaar Cusco, wiens lijk gevuld is met goud dat hij letterlijk opvrat, overbrengt naar diens laatste rustplaats in Red Chance. De eerste mijn die Cusco ooit exploreerde en die voor ons trio een tochtje van 50 mijl inhoud. Iets wat niet echt vlotjes verloopt. Eens de mijnwerkers die uitgebuit werden door Cusco ontdekken waar het goud zich bevind gaan ze achter ons drietal aan. Het wordt een waanzinnige drijfjacht over smalle bergpaden en wankele hangbruggen waarbij niets of niemand ontzien wordt. Zelfs een patrouille van het leger die de heethoofden wil intomen wordt over de kling gejaagd. Uiteraard laat ook ons trio zich niet kisten. Zelfs Miss Rose die aanvankelijk kiest voor orde en recht veranderd drastisch van idee als ze merkt dat ze de opgehitste meute en de ontstane chaos niet langer in de hand kan houden.

http://i.imgur.com/lbktxCY.jpg

Xavier Dorison de betere scenarist levert naar goede gewoonte een steengoed verhaal af. Het verhaal verloopt snel en zonder de minste hapering. Waarin een schijnbaar onverstoorbare held de hoofdrol speelt. Zelfs in de meest gewelddadige scènes behoud hij altijd zijn eigenzinnige cynische kijk op het geheel. Samen met tekenaar Ralph Meyer brengt Xavier Dorison een voor iedereen toegankelijke western. Die alle clichés die we oppikten via films, boeken en strips nog eens mooi in het zonnetje zet. Voor ons niet gelaten. Wij hebben met volle teugen genoten van dit tweeluik. Hopelijk laat een derde album niet te lang op zich wachten. WG.

http://i.imgur.com/qWqAXI1.jpg



Dit is een recensie van een gebruiker.