stripINFO.be gebruikt cookies voor het bewaren van logingegevens en voorkeuren. Geen persoonlijke data wordt hierin bewaard.
Door de site te gebruiken accepteer je het gebruik van deze cookies. Deze melding verbergen
Met dit derde deel worden we meegenomen naar het derde oorlogsjaar, 1916. De lulu’s, vier weesjongens, leven al sinds het begin van de oorlog in hun hut in het bos en namen eerst Lucy, een achtergebleven meisje onder hun hoede, en daarna de gedeserteerde Duitse soldaat Hans. Nou ja, eigenlijk hielp hij de jongens meer. Zo leerde hij hen een betere hut maken, stropen, kortom overleven in een moeilijke tijd. http://i1183.photobucket.com/albums/x468/bartbostyn/hardoc oorlog vd lulus 2.jpeg.jpeg Eigenlijk leefden ze in een cocon in hun woud, de oorlog leek veraf. Totdat ze plots met de werkelijkheid werden geconfronteerd toen een vliegtuig werd neergehaald boven hun bos. De gewonde Franse piloot schoot Hans dood voor de ogen van de kinderen. Totaal gedesillusioneerd begroeven Luigi, Lucien, Lucas, Ludwig en Lucy hun vriend Hans naast hun hut en trokken dieper in het bos. Daar stuiten ze op na een tijd op de hut van Gaston, een van de weinige klompenmakers die nog actief was. De rest was opgeëist door de Duitsers of gevlucht. Hij kon de Lulu’s ook niet helpen maar raadde hen aan om verder te trekken naar Guise, een stadje dat in de nabijheid lag. In het stadje zijn ze niet veilig, zeker als Luigi een dokter nodig heeft. Ze worden echter opgevangen in “de hoop stenen” door de tuinman. “De hoop stenen” is de bijnaam die de mensen geven aan het familisterium. Dat is een soort coöperatieve leefgemeenschap gesticht door Jean-Baptiste André Godin die de leefomstandigheden van zijn arbeiders wilde verbeteren. De Duitsers hebben echter ook een stuk van het gebouw opgeëist zodat ze toch nog op eieren moeten lopen op de zolder van de familisterium. http://i1183.photobucket.com/albums/x468/bartbostyn/hardoc oorlog vd lulus 1.jpeg Deze reeks is een verademing tussen alle reeksen over de eerste wereldoorlog. Hier geen heldenverhalen, of ziekmakende verhalen over het leed in de loopgraven. Maar wel jonge kinderen die op elkaar zijn aangewezen en die er het beste van maken. Soms zijn ze nog heerlijk naïef als ze bezig zijn over Parijs en de Eifeltoren, andere keren zie je dat de omstandigheden hen wel dwingen om vlug volwassen te worden.
Dit is een officiële stripinfo.be recensie, geplaatst door een medewerker van ons team. stripinfo.be werkt samen met uitgevers om u deze recencies te brengen.