Recensie

Seton 1 Lobo, le roi des loups


Seton 1: Lobo, le roi des loups

Het verhaal, kort samengevat: Ernest Thompson Seton, die zichzelf graag afschilder als naturalist, krijgt de opdracht om in een Amerikaans dorp de jacht te openen op een Wolf.
Niet zomaar een wolf, maar één die de handel en wandel van mensen aanvoelt. Lobo is zijn naam of ook wel eens "the King" genoemd. Hij is, samen met zijn roedel, de schrik van de streek. Bloeddorstig als ze zijn moorden ze niet alleen om te eten. De beste delen van schapen, geiten, koeien en ander vee eten ze op, de rest laten ze liggen. De "farmers" hebben reeds meerdere mensen onder de arm genomen om Lobo en zijn gevolg te verdelgen, maar niets helpt.
En hier komt Seton dus op de proppen. Alles wordt geprobeerd, maar niets helpt. Vergiftigd vlees wordt door Lobo onder geplast om Seton duidelijk te maken dat zijn plan niet is gelukt. Vallen worden terug opgegraven door Lobo en onaangeroerd of door er stenen op te katapulteren ze te laten dichtklappen. Lobo is dus geen gewone wolf en wordt door Seton als een evenwaardige tegenstander aanzien.
Maar hoe krijgt men die wolf dan wel te pakken? Zal het Seton lukken? welke "mensonwaardige" trucs moeten er uit de trukendoos komen? En wie zal et uiteindelijk het onderspit delven of opgeven?

Het gevoel dat dit boek me bezorgde:
Het boek is een roman in stripverhaal. Een schitterend epos zoals je ze in feite te weinig tegenkomt. En dan wil ik het nog niet hebben over de schitterende tekeningen. De manier waarop mens, dier en natuur in beeld worden gebracht is fenomenaal. De strip, die toch een 282 pagina's bedraagt, is op geen enkel moment saai of langdradig. De tekeningen trekken je mee in de weidse natuur van het Amerika in de 19de eeuw.

Een traan moest zo nu en dan eens weggeveegd worden. Het verhaal is zo meeslepend en op sommige momenten zo in en in droevig....

De strijd die geleverd wordt tussen twee evenwaardige tegenstanders is de rode draad door het hele verhaal. Wat de ene opbouwt breekt de ander af. De inventiviteit van de mens tegenover het instinct van het dier.

Ik wens de afloop niet te vertellen, maar het plot (enfin, plot. Dit bevat zowat de laatste 100 pagina's ;-) ) bevat zo een plotse wending en zit zo vol verrassingen...

Kortom: het was lange tijd geleden dat ik nog eens het gevoel van echte voldoening had na het lezen van een strip. De vorige maal moet bij "Een deken van sneeuw" geweest zijn.

Aanrader dus, maar tot op dit ogenblik alleen nog maar in het Frans. Reden te meer om jullie Frans wat bij te schaven. :D



Dit is een officiële stripinfo.be recensie, geplaatst door een medewerker van ons team. stripinfo.be werkt samen met uitgevers om u deze recencies te brengen.