Recensie

Maria en Giel 5 Dreiging op Alguam



http://i.imgur.com/JPMfl7q.jpg

Maria Maes ziet het niet meer zitten, een depressie gluurt om het hoekje. Een mens zou voor minder depressief worden. Ze holt hele dagen van hot naar her om reportages op te nemen die geen stuiver waard zijn. Bovendien presenteert ze na deze slopende dagen dan ook nog dagelijks het twee uur durende radioprogramma “Azimut Zéro”. Alsof dit nog niet genoeg is verzoekt haar werkgever haar om zo snel mogelijk een saaie reportage over berggidsen te monteren. Een collega bied haar zijn diensten aan, maar als hij avances begint te maken is dit de druppel die de emmer doet overlopen. Gelukkig wordt ze tijdig gered door de gong. Een oude vriend stelt voor om samen de luchtrally Londen-Sydney te vliegen. Een kans die Maria met beide handen aangrijpt. Haar vriend Giel onwetend van Maria's besluit bevind zich ondertussen in het noorden van Australië waar hij meewerkt aan een wetenschappelijk onderzees project. Via dit project dat bestaat uit een onderzeeboerderij en viskwekerijen willen wetenschappers bewijzen dat de zee de planeet kan voeden in de volgende eeuwen. Een project dat op de helling wordt gezet door Clint een afgerichte enorme dolfijn. Op zeker ogenblik waarschuwt Clint het onderwaterpersoneel dat er gevaar dreigt. Bij nadere controle blijkt er geen vuiltje aan de lucht. Toch wordt Clint steeds agressiever het gaat zelfs zover dat er een personeelslid omkomt door zijn ingrijpen. Wat bezield dit dier in godsnaam? Het verhaal wordt opgesplitst in twee delen. Aan de ene zijde Maria als co-piloot die haar avonturen beleefd op weg naar Sydney. Aan de andere zijde Giel die een onderzees avontuur beleefd. Tot hun paden elkaar kruisen en ze samen de handen in elkaar slaan om het geheel netjes af te ronden.

http://i.imgur.com/vS1MS6C.jpg

Het scenario van Chris Lamquet toont twee wetenschappers met een sterk ecologisch bewustzijn. Giel is een vrij stereotiep figuur. Hij is groot en sterk en heel sportief. De zogenaamde ruwe bolster met de blanke pit wat hem heel menselijk maakt. Hij is ook diegene die de dingen meer op zijn beloop laat. Maria is zijn tegenpool, ze is een doorzetster en reageert nogal impulsief. Maar ze kan van zich afbijten is avontuurlijk en ondernemend. Ze beleven hun avonturen op de meest exotische plaatsen die tot de verbeelding spreken Azië, Latijns Amerika en zoals in bovenstaand verhaal Australië. Het tekenwerk uitgevoerd door Magda Seron is realistisch uitgevoerd. De figuren van Maria en Giel zijn expressief uitgebeeld. Niet alleen aan het hoofdduo wordt veel aandacht besteed. Ook de bijfiguren worden eveneens uitstekend in beeld gebracht. De landschappen echter zijn niet altijd goed in beeld gebracht, ze dienen uitsluitend als achtergrond waartegen het verhaal zich afspeelt. Ze springt wel handig om met het gebruik van kaders waarbij ze regelmatig afwisselt met horizontale en verticale kaders wat het verhaal heel leesbaar maakt. Hierdoor zijn sfeer- en actiescènes goed gedoseerd. Van de serie “Maria en Giel” verschenen in de jaren 80 vier albums. Een vijfde verhaal verscheen nog in Kuifje in 1989 onder de titel “De gek van Alquam” (Kuifje 8826-8834) maar verscheen nooit in album omwille van commerciële redenen. Nu in 2015 brengt uitgeverij Arcadia onder de noemer “Dreiging op Alguam voor het eerst dit verhaal in album. Dit als de nummer 32 in de serie “Arcadia Archief”. WG.

http://i.imgur.com/90gXleU.jpg



Dit is een recensie van een gebruiker.