stripINFO.be gebruikt cookies voor het bewaren van logingegevens en voorkeuren. Geen persoonlijke data wordt hierin bewaard.
Door de site te gebruiken accepteer je het gebruik van deze cookies. Deze melding verbergen
Het lijkt bijna symbolisch: net 70 jaar geleden viel dé bom op Hiroshima. 6 augustus om precies te zijn. Om 8u15. Doet dat er toe? Ja zeker en vast! Want daarna was niets maar dan ook echt niets nog hetzelfde in de wereld. Mijn generatie (jaargang 1964) heeft de atoomdreiging mee gemaakt, de grote antiraketbetogingen werden een paar jaar geleden tot hét beklijvendste moment uit de jaren tachtig gestemd in Duitsland. Niet het vallen van de muur, wel de atoomdreiging herinnerde men zich het beste. Dus we wéten wat het is, de verschrikkingen van de atoombom.
Dat dacht ik tot ik aan de reeks Gen Barrevoets in Hiroshima begon. 9 dikke manga-albums lang echter werd mijn arrogante besef omgevormd tot een pijnlijk “dat had ik nooit gedacht”. De verschrikkingen die Gen met eerst familie en dan vrienden moest doormaken, puur en alleen om te overleven, waren onvoorstelbaar. En Gen overleeft, dankzij zijn enthousiasme, zijn optimisme.
Het tiende deel schetst het beeld van de toestand in 1953. Gen en zijn vrienden zijn geen kinderen meer maar adolecenten. De oorlog en de ellende is weer grotendeels vergeten. Maar voor de slachtoffers van de bom, en daar horen zeker ook de overlevenden bij, gaat geen dag voorbij zonder dat ze met de gevolgen van die fatale dag worden geconfronteerd. Laattijdig optreden van leukemie spaart ook Gens onmiddellijke omgeving niet.
Doorheen heel dit deel spaart Nagazawa zijn kritiek op de keizer en zijn oorlogsmakers niet. Ook schijnheiligen, die tijdens de oorlog voor waren en pas tot besef komen dat ze dierbaren verliezen komen aan bod.
De hele reeks is een sterk en aangrijpend anti-oorlogspamflet. De schijnbaar wat kinderlijk ogende mangastijl doet daar geen afbreuk aan, bijna het tegendeel is waar.
10 jaar geleden verscheen in een Vlaamse kwaliteitskrant het bericht dat Persepolisvan Satrapi verplichte literatuur was op West Point. Zou de wereld niet een heel stuk mooier zijn geweest indien men op alle militaire academies het meesterwerk van Nakazawa had gekozen???
Dit is een officiële stripinfo.be recensie, geplaatst door een medewerker van ons team. stripinfo.be werkt samen met uitgevers om u deze recencies te brengen.