stripINFO.be gebruikt cookies voor het bewaren van logingegevens en voorkeuren. Geen persoonlijke data wordt hierin bewaard.
Door de site te gebruiken accepteer je het gebruik van deze cookies. Deze melding verbergen
Op drie januari 2010 overleed Tibet de tekenaar van stripheld Rik Ringers. Het achtenzeventigste album De jacht op de gouden griffioen verscheen postuum en onafgewerkt in schetsvorm in november 2010 als laatste eerbetoon aan Tibet. Over en out voor Rik Ringers dachten toen velen onder ons. Maar dat was buiten de waard in dit geval de uitgever gerekend. Er werd naarstig gezocht naar een tekenaar en scenarist die Tibet en scenarist A.P. Duchâteau konden evenaren. Uiteindelijk werd na zorgvuldig wikken en wegen geopteerd voor het duo Zidrou en Van Liemt. Niet direct als gangmakers voor een vervolg van de bestaande reeks maar als de uitvoerders van een one-shot. De uitgever besliste echter al snel op basis van het aangeleverde verhaal dat zij en niemand anders de reeks verder zouden zetten. Iets waarin ze met verve geslaagd zijn. Het duo baseerde zich losjes op de bestaande figuur maar plaats hem terug in de tijd, met name Parijs 1968. Waar Rik bij zijn thuiskomst kennis maakt met zijn dubbelganger. Waarbij het al snel blijkt te gaan om zijn aartsvijand Kameleon, die niet alleen zijn gezicht liet transformeren maar ook denkt en handelt als Rik Ringers. Met als doel zich wreken op Rik, commissaris Baardemakers en allen die hem ooit maar een strootje in de weg legden.
Het begin van een spannend bloedstollend avontuur waarbij scenarist Zidrou aantoont dat hij de klassieke albums op zijn duimpje kent. Meer dan eens verwijzen voetnoten naar een album uit het verleden. Scenarist Zidrou voert een andere Rik en konsoorten op dan zijn voorgangers. Het scenario is harder, ruwer en gewelddadiger. Zelfs commissaris Baardemakers blijft niet onbesproken en Nadine fungeert als wulpse nimf in een zogenaamde functionele naaktscène. De tekeningen zijn iets minder goed uitgewerkt dan bij Tibet, waardoor af en toe de in beeld gebrachte figuren niet echt gelijkend overkomen. Ook de decors of zelfs het ontbreken hiervan oogt iets of wat slordiger. Maar laten we eerlijk zijn iedere strip heeft zijn schoonheidsfoutjes. We zijn alvast fan van deze Rik Ringers nieuwe stijl. WG.