Recensie

H.ell 2 De nacht is het rijk van moordenaars

Geregistreerde gebruikers die 18 of ouder zijn kunnen alle afbeeldingen zien. Log in of registreer nu geheel gratis.

De auteurs van deze reeks, scenarist Stephen Desberg en tekenaar Bernard Vrancken zijn een goed op elkaar ingespeelde tandem, want eerder maakten ze al samen I.R.$. en zwart bloed. Voor dit verhaal kozen ze echter een middeleeuwse setting met een bovennatuurlijk sausje. Het verhaal is een mix van detective, politieke en andere complotten en een klein gruwelsausje.

Harmond Ellmander, is verbannen van het hof en moet zijn dagen nu in de benedenstad slijten in de donjon. Samen met enkele andere quaestoren en hun manschappen staan ze in voor de orde en de veiligheid in de stad. Eigenlijk heeft H.Ell, zoals Harmond nu door het leven moet, nog een geluk dat hij in de donjon aan de slag kon, want de andere edelen wilden hem laten verbannen. De juiste aanleiding tot die verbanning kennen we nog niet, we weten wel al dat hij zich kon redden in door een duel te winnen. Hij verloor echter kansloos van Allaman. Naast het gevecht verloor hij echter ook zijn titel, zijn vrouw en zijn kinderen. Terwijl H.Ell nog smacht naar zijn vrouw Erline en zijn kinderen Arthaud en Helmia, probeert Allaman zijn plaats in te nemen. Dit lijkt te lukken al stelt Erline haar voorwaarden. Arthaud ziet zijn nieuwe papa wel zitten terwijl Helmia contact probeert te zoeken met haar vader.

Naast deze persoonlijke verwikkelingen blijkt het moordonderzoek op de hoertjes uit het eerste deel slechts het topje van de ijsberg te zijn. De multiformen, een ras die zijn uiterlijk kan aanpassen naargelang ze zelf willen, zijn namelijk niet alleen in de stad aanwezig als hoertjes of circusmensen. Er zijn ook multiformen die zich verschuilen tussen de mensen en hen eerder als prooi beschouwen dan als medemensen. Daarnaast doet er een nieuwe straffe drug de ronde: het “blauwe gif” slaat zijn klauwen uit. Maar de gezagsdragers in het kasteel lijkt het allemaal niet te deren, zolang de problemen in de onderstad blijven en de adel niet geraakt wordt vinden ze het allemaal al welletjes en moeten de mensen uit de donjon hun streng maar trekken!

Na het eerste deel leek het erop dat dit een reeks zou zijn met per deel een uitgewerkt mysterie met daarnaast een doorlopende intrige, maar dit tweede deel trekt het moordverhaal uit het eerste deel in een groter geheel.

Het enige negatieve dat ik over deze reeks kan zeggen is eigenlijk de reeksnaam. Ik vind het nogal geforceerd om de naam van het hoofdpersonage zo vreemd af te korten/ aan te passen om die verwijzing naar de hel te krijgen. Maar voor de rest is Desberg lekker op dreef met dit spannende licht bovennatuurlijke verhaal en zijn de tekeningen van Vrancken een verademing na de photoshop toestanden uit I.R.$.!

Dit is een officiële stripinfo.be recensie, geplaatst door een medewerker van ons team. stripinfo.be werkt samen met uitgevers om u deze recencies te brengen.