Recensie

Woogee 1 Een schijnwereld


Woogee heeft een baantje gevonden als productie-assistent bij de film in Hollywood. Wanneer een politie inspecteur Woogee komt arresteren heeft hij heel wat uit te leggen aan Sam, de scenarioschrijver, die hem heeft aanbevolen bij de studiobaas van Paramount. Woogee verteld dat hij als kind in de steek is gelaten door zijn ouders. Hij groeide op in een weeshuis en op zijn 16e verlaat hij school. Hij kwam in de kost bij voddenrapers Spike en zijn hulpje. Maar hoewel ze aardig zijn heeft hij het niet naar de zin en wanneer hij een kans krijgt om in New York aan een baan te krijgen als leerling-etaleur vertrekt hij naar ‚the big apple’. Meneer Wescott, de personeelsmanager van O’Neill warenhuizen heeft er voor gezorgd dat hij op sollicitatiegesprek mag komen. Maar daar aangekomen blijkt dat hij een dag te vroeg is voor de sollicitatieprocedure. Hij mag toch een sollicitatieformulier invullen en er wordt geïnformeerd of meneer Wescott tijd heeft om hem te spreken. Woogee moet in een kamertje wachten, maar het wachten duurt wel erg lang. Als Woogee van de wc terug komt blijkt de wachtkamer op slot te zijn. Hij heeft er genoeg van en wil iemand spreken. Wanneer hij een deur opent ziet hij een tafel vol met geld. Hij kan de verleiding niet weerstaan en steelt 300 dollar. Zonder problemen komt hij met het geld naar buiten. Dan beseft hij dat hij op het sollicitatieformulier zijn naam en adres heeft achter gelaten en dat hij de eerste verdachte zal zijn wanneer ze ontdekken dat het geld weg is. Snel verstopt hij het geld. Het duurt dan ook niet lang of inspecteur Cornelius Knickebocker vat Woogee in de kraag. Woogee kijkt raar op als Knickebocker hem beschuldigt van het stelen van 23.000 dollar, maar hij begrijpt al snel dat hij de zondebok is. Hij zit behoorlijk in de penarie en hoewel Knickebocker hem lijkt te willen helpen vertrouwt Woogee het niet en probeert hij zijn problemen zelf op te lossen.

Zowel het verhaal als de tekeningen zijn van André Benn. Het verhaal is heel humoristisch geschreven. Woogee is een straatschoffie die door zijn brutaliteit erg komisch is. Het is erg vlot getekend. Het zit goed in elkaar, hoewel de inkleuring niet overal even goed is. Het formaat van het album is iets groter dan dat van de doorsnee strip waardoor er extra veel ruimte is voor af en toe een mooie grote pagina vullende plaat. Benn is zowel goed in het tekenen van personages als gebouwen.

Het is een serie die ik iedereen, ook niet filmliefhebbers, kan aanraden.

Woogee op Ratatouille TV




Dit is een recensie van een gebruiker.