Recensie

De veroveraars van Troy 4 De Adelaarsberg


We hebben er een paar jaar op moeten wachten maar eindelijk verschijnt dan toch dit nieuwe deel van de veroveraars van Troy. Deze reeks was een van de eerste spin-offs over de werelden van Troy. In deze reeks gaan we terug tot het begin van Troy. Zo’n 4000 jaar voor Lanfeust ons met zijn avonturen bekoorde. De beschaving staat nog in zijn kinderschoenen want de planeet wordt nog maar pas gekoloniseerd door het bloemenconsortium. Er is dus nog geen sprake van de universiteit van Eckmül, ontwikkelde en betoverde trollen en de rest van het grappige universum. Het consortium heeft deze planeet uitgekozen omwille van de aanwezig magie. Als experiment ontvoeren ze overal mensen met een parapsychologische aanleg en droppen ze die op Troy. De planeet wordt met harde hand geleid door de Heer Van Laack, en wordt bewust van de nieuwste technieken geweerd om zo de bewoners beter onder de knoet te kunnen houden.
Het vorige deel was eigenlijk het einde van de eerste cyclus. Meteen weten we hoe de orde van magiërs is gesticht, en waar de naam Eckmül vandaan komt. Alles lijkt op zijn pootjes te vallen want het consortium trok zich van de planeet terug omdat ze aanvoelden dat de magie wel zonder hun tussenkomst verder tot ontwikkeling zou komen. Men wilde de evolutie zijn werk laten doen en alles extern overzien.
http://4.bp.blogspot.com/-SM0br1dUXHk/VEveZ1WlpJI/AAAAAAAARwI/U_h8t1x03x4/s1600/033.jpg
Zoveel te beter dus voor de inwoners van Troy, maar Witteblad en Zuynn zijn wel nog altijd op zoek naar hun ouders. Samen met Leander Van Lyammon en de gluiperige spin gaan ze verder landinwaarts op zoek naar sporen van hun ouders. Net als ze hen op het spoor komen valt het groepje in handen van Mardechior, een slavenhandelaar. Ze worden meegevoerd naar Troglos waar hij de plak zwaait. Als ook Van Laack in dit dorp arriveert op zoek naar een nieuw leger gaan beide heren samenwerken en is het einde zoek. Gelukkig kan Witteblad op haar magische kracht rekenen om alle hout te laten groeien, al valt ze nadien wel direct in slaap!
http://2.bp.blogspot.com/-zDPeL7Ruexw/VEvp2ikBafI/AAAAAAAARxo/T1Xq5og3xPo/s1600/33-ConqDeTroyT4.jpg
Het scenario van Arleston is weer op net niveau van de eerste lanfeust cyclus. Naast de queeste is er dus volop aandacht voor grappige details en omschrijvingen. Tota’s tekeningen zijn ook mooi en dynamisch, maar missen toch nog dat sprankeltje extra om zijn voet naast Tarquin te kunnen zetten. Maar deze reeks is zeker een aanrader voor Fantasy en Troy liefhebbers. Ik vind ze minder sterk dan de originele eerste cyclus van Lanfeust maar sterker dan diens vervolgen of de meeste andere werelden verhalen.




Dit is een officiële stripinfo.be recensie, geplaatst door een medewerker van ons team. stripinfo.be werkt samen met uitgevers om u deze recencies te brengen.