Recensie

Alex 33 Britannia


De nieuwste Alex behandelt de mislukte poging van Caesar om het Britse eiland te veroveren. Op zich een goed gegeven, waarmee veel te doen is. Helaas staat het verhaal, net zoals zo vaak bij de laatste verhalen van Alex, vol van onverwachte wendingen, dei ex machina, weinig realistische wendingen.

De stijl van de tekeningen is in de beste Jacques Martintraditie bijzonder statisch. Daarenboven hebben de hoofdrolspelers allemaal, en altijd, een gelaatsuitdrukking alsof de zwaarte van de gehele wereld op hun schouders drukt.

Het verhaal leest niet echt vlot en de tekeningen zijn echt niet meer van deze tijd, vind ik. Als we deze strip vergelijken met andere strips die zich in dezelfde periode afspelen, denk maar aan Vae Victis, of de Adelaars van Rome, dan is er een hemelsbreed verschil in benadering. We leren niets over hoe het Romeinse denken écht was. Ook de Keltische waarden en levenswijze komt niet aan bod. Dat is in Vae Victis toch wel eventjes anders!

Mogen we het daarmee niet vergelijken? Misschien niet. Maar waarmee dan wel? Humoristisch kan je deze strip, en bij uitbreiding het gehele oeuvre van Martin, nu eenmaal niet noemen, dus de benadering die in Asterix gevolgd wordt werkt niet. Asterix, die ons met een glimlach wél degelijk aspecten van de Kelten liet kennen bij zijn bezoek aan de Picten.

De stijl van Martin slaafs proberen nabootsen werkt volgens mij niet (meer) in de 21e eeuw. Ik verwacht van hedendaagse strips toch wel iets anders. Dit is gewoon een afkooksel van wat in de jaren 50-60-70 wel nog kon, maar alles heeft zijn tijd.

Voor mij was dit album een ontgoocheling...



Dit is een officiële stripinfo.be recensie, geplaatst door een medewerker van ons team. stripinfo.be werkt samen met uitgevers om u deze recencies te brengen.