Recensie

Long John Silver 4 Guyanacapac


Voor wie de reeks niet kent, een korte inleiding.
Het boek “Schateiland” van de hand van de Schotse auteur Robert Louis Stevenson werd voor het eerst uitgegeven in 1883. Nu, 130 jaar later, is er een soort spin-off gemaakt van een van z’n hoofdpersonages: Long John Silver. Geen boek, wel een strip in 4 delen door Xavier Dorrison (scenario) en Mathieu Lauffray (tekeningen). Wie graag meer weet over het oorspronkelijke boek en z’n inhoud, verwijs ik graag naar het internetmekka van kennis: http://nl.wikipedia.org/wiki/Schateiland Voor iets meer info over de oorspronkelijke Long John Silver: http://nl.wikipedia.org/wiki/Long_John_Silver

In dit vierde deel is de door goud bezeten rover Long John Silver na een lange tocht eindelijk aan de ruïnes in het onbekende gebied van de Amazone beland waar zich een onvoorstelbare schat zou bevinden. Klein detail: vele bemanningsleden zijn reeds verdwenen of ziek geworden, de proviand is bijna op én zijn schip werd gestolen. Nu moet hij met enkele getrouwen te voet door de groene hel om de gedode compagnons te wreken én de schat (die er hopelijk te vinden is) te veroveren.
http://www.bdgest.com/prepub/Planches/1256_P5.jpg
Ook nu blijkt dat de weg naar onpeilbare rijkdom geen gemakkelijke is: de stad Guyanacapac verbergt een verschrikkelijk geheim en de gevaren loeren om elke hoek. Iedereen die smacht naar de schat van enorme omvang, zal de nodige opofferingen moeten doen. Het is voor Long John en zijn aanhang niet anders... Ondertussen kunnen ze alleen maar hopen dat al hun inspanningen niet tevergeefs zijn.

Het verhaal is goed en lineair opgebouwd, waarbij er afgewisseld wordt tussen de gezichtspunten van de verschillende personages. De auteurs slagen er erg goed in om de drijfveren van de twee protagonisten, de piraat én de vrouw die hem inhuurde om de schat te gaan zoeken (lady Hastings), in beeld te brengen. De band die tussen beiden bestaat is bijna tastbaar, maar toch onuitgesproken en zou het een en ander wel eens in een definitieve richting kunnen duwen. Daarnaast gunnen de auteurs de lezer niet veel tijd voor filosofische of andere mijmeringen. De ene actie-scène volgt de andere in rap tempo op en het verhaal dendert in sneltreinvaart naar z’n climax en ontknoping, die trouwens behoorlijk verrassend is.
Dit piratenverhaal is er zonder twijfel eentje om te houden gezien z’n originele invalshoek en zijn uitstekende afsluitende deel dat op zowat alle vragen die zich stelden in de voorgaande delen, een bevredigend antwoord geeft..
http://www.stripspeciaalzaak.be/beelden/DeCommentator/MathieuLauffray/Portfolio01.jpg
De tekeningen zijn eerder kil en bevatten weinig kleur. De meeste bladzijden hebben een gele of blauwe waas over zich. Pas op: dit is geen kritiek, integendeel! Hierdoor komt het ruwe van de piratenwereld erg goed tot uiting. Ondanks dat de tekeningen soms vrij klein zijn, hebben ze toch een grote impact. Dit komt door een slimme kadrering én bijzonder mooie close-ups die de emoties van de karakters goed doen uitkomen. Prachtig werk!

Besluit: “Guyanacapac” vormt een waardige afsluiter van dit epos en is, samen met de rest van de reeks, zeker de moeite van het kopen waard! (Voor de geïnteresseerden: deel 1 is heruitgegeven en je zou dus moeiteloos alle boeken moeten kunnen aanschaffen).



Dit is een officiële stripinfo.be recensie, geplaatst door een medewerker van ons team. stripinfo.be werkt samen met uitgevers om u deze recencies te brengen.