Recensie

Geen weg terug 1 Geen weg terug


Billy Summers zijn grootvader is een held. Theodore Frederic Summer sneuvelde tijdens de oorlog in Korea. Doch was zijn lichaam nooit terug gevonden.
52 jaar later staan twee officieren voor de deur van zijn vrouw met de melding dat het lichaam ontdekt is en overgebracht werd naar Camp Boniface in Seoul. 52 jaar dat Mart Summer, grootmoeder van Billy en vrouw van Theodore in het ongewisse heeft geleefd.
Bijna op hetzelfde moment wringt het in de relatie van Billy met zijn vriendin. Hij wilt alles net iets te snel doen terwijl zij net iets meer afstand wil houden om alles op haar eigen tempo te doen.

http://www.oliviergrenson.com/images/Douceur_Enfer/Tome_1/introT1.jpg

Mart krijgt kort na deze melding een beroerte (waarschijnlijk staat deze los van de melding, maar dit is niet helemaal duidelijk) en wordt in het ziekenhuis opgenomen. Daar doet Billy een belofte, nog net voor zijn grootmoeder overlijdt. Hij belooft haar, naar Noord-Korea terug te gaan om de ceremonie voor de postume onderscheiding die Theodore krijgt bij te wonen.
Ze vertelt hem ook waar een metalen doosje vol met herinneringen verborgen zit. Foto's van beide geliefden en de brieven van de grootvader tijdens zijn verblijf als militair in Korea.
Billy vertrekt naar Korea, niet alleen om zijn grootvader te eren maar ook om de omstandigheden van zijn dood te onderzoeken. Ook de spoken van zijn eigen verleden, het overlijden van zijn vader, moeder en zus, volgen hem op zijn reis.
Maar daar staat hem een reuze verrassing te wachten die zijn leven ondersteboven zal smijten.

http://img.over-blog.com/358x319/2/25/33/87/La-douceur-de-l-enfer/introT2.jpg

Geen weg terug is een melodrama. Een prachtig, gevoelig verhaal vol intriges en romantiek. Alleen een beetje voorspelbaar op sommige momenten. Reeds in het Frans uitgegeven in 2011 en 2012 heeft men voor het Nederlandstalige gedeelte besloten om een integrale uitgave te voorzien. En daar houden we van. Integralen hebben het grote voordeel dat ze integraal zijn, hé.

Grenson heeft licht houterige personages. Ook gelaatsuitdrukkingen zijn niet zijn sterkste kant. Maar laat dat geen beletsel zijn. We kennen nog heel wat tekenaars met deze stijl van tekenen die ook prachtige werkjes hebben afgeleverd. De achtergronden zijn dan weer prachtig en geven blijk van toch wel veel opzoekwerk.

Persoonlijk vind ik het geen topwerk maar het bezit zeker alle elementen om toch zeer genietbaar te zijn. Mocht ik dit nog niet gekocht hebben zou ik toch zeker weer over gaan tot aanschaf van dit werk.
Want, eerlijk toegegeven, voor een eerste poging tot scenario en tekeningen toont hij toch wel een staaltje van zijn kunnen.

http://static.skynetblogs.be/media/149064/ol23b-thumb.2.jpg



Dit is een officiële stripinfo.be recensie, geplaatst door een medewerker van ons team. stripinfo.be werkt samen met uitgevers om u deze recencies te brengen.