Recensie

De werelden van Thorgal - Wolvin 2 De afgehakte hand van de God Tyr


Was het eerste deel nog een kleine ontgoocheling omdat er eigenlijk niet veel gebeurde om dan toch met een grote cliffhanger te eindigen, dan lost het tweede deel dan toch al de verwachtingen in. Wat opvalt is dat deze nevenreeks van Wolvin wel sterk verweven is met de hoofdreeks, alhoewel de scenarist daar niet Yann maar Sente is. Zo houdt de koopman uit de hoofdreeks zijn belofte om nieuws van Thorgal over te brengen naar Aaricia. Blijkbaar weet Yann ook al meer over de nabije toekomst van Thorgal, want we zien hem in een visioen uit het eerste deel van Wolvin al dood liggen, vermoord door Wolvin, zijn eigen dochter. Dit was dan ook de voornaamste reden van Wolvin om haar “dierlijke, gevaarlijke” kant af te staan aan Azzalepstön, zodat ze al haar woede kwijt zou zijn en haar vader dus geen kwaad zou kunnen berokkenen.

In dit tweede deel wordt er veel verduidelijkt: zo krijgen we de beweegreden van Azzalepstön te horen, waarom hij de wilde kant van mensen afneemt en hoe hij die dierlijke kant van de mensen “misbruikt” om zijn doel te bereiken. We zien ook hoe de dierlijke kant van Wolvin in een soort van chaos-wereld is terecht gekomen, waar ze de opdracht om de afgehakte hand van de god Tyr te bemachtigen moet vervullen. Die hand is opgegeten door Fenrir, een soort reuzenwolf.

Naast dit verhaal zien we Wolvin ook op weg gaan om haar dierlijke kant terug te vinden. Daarbij krijgt ze de hulp van Hicham, een ander slachtoffer van Azzalepstön, en van Avrenim, een mechanische uil.

Aaricia is ondertussen wanhopig op zoek naar Wolvin. Daarbij moet ze Lundgen, een Viking, van haar lijf proberen te houden die gek is op haar. Ze krijgt gelukkig de hulp van Vigrid, een god die ze vroeger nog heeft geholpen. Diezelfde Vigrid komt eigenlijk een armband van drakentanden halen, die nog van Aaricia's moeder is geweest. Die armband zou Wolvin moeten helpen op haar zoektocht.

Het klinkt nogal verwarrend omdat we drie verschillende verhalen volgen, maar toch verlies je nergens het overzicht. Het is juist leuk dat Yann zoveel oude bekende figuren weer opnieuw gebruikt, en zelfs in interactie treedt met de hoofdreeks. Dit bezorgt deze nevenreeks net dat tikkeltje meer dan een ordinaire spin-off.



Dit is een officiële stripinfo.be recensie, geplaatst door een medewerker van ons team. stripinfo.be werkt samen met uitgevers om u deze recencies te brengen.