Recensie

Blauwe pillen 1 Blauwe pillen


Na Koma (zie die recensie) besloot ik om naar ander werk van Frederik Peeters uit te kijken. Heel veel keuze is er dan niet in de Nederlandse taal, buiten deze Blauwe pillen. Jammer genoeg. Pas op, versta me niet verkeerd, ik heb absoluut geen spijt van Blauwe pillen. Het is gewoon erg jammer dat er zo weinig te vinden is van hem.

Maar Blauwe pillen dus. De graphic novel is autobiografisch, waarbij Frederik Peeters vertelt over hoe hij zijn vrouw heeft leren kennen en hoe ze een familie zijn geworden. Je zou kunnen gaan denken dat dit allemaal rozengeur en manenschijn is, maar zij en haar zoontje (uit een eerder huwelijk) zijn seropositief. Het gaat dan ook veel dieper: hoe ga je daar mee om, de risico's, de vrees en het gebrek aan kennis over HIV. Het is een heel eerlijk portret over de vragen die man en vrouw hebben, maar ook over hoe ze samen zoeken naar de juiste manier om er mee om te gaan. Gaandeweg zie je dat ze hun weg vinden, dat ze er samen iets moois van maken, iets dat klopt. Ze worden een familie.

De openheid en eerlijkheid dat de schrijver ons hier toont is buitengewoon. Hij raakt dan ook alle snaren die maar mogelijk zijn: het is gevoelig en teder, maar toch ook confronterend en hard. En het werkt. In eerste instantie schrik je mee bij de onthulling over het zeropositief zijn. Ik vind dat trouwens zeer prachtig weergegeven, die eerste momenten van paniek en instinctieve reacties. Daarna ontdek je samen met hen hoe het leven gewoon het leven blijft ook al is het iets moeilijker. En misschien is de mooiste boodschap wel, dat ze juist daardoor het leven echt ontdekken en er volop van genieten.

Als je Koma gelezen hebt, is de stijl van Peeters je wellicht bekend. Ook hier hanteert hij eerder een ruwe stijl, waarbij de ogen overdreven worden. Maar ook hier klopt het. De gevoelens die hij met een paar penstroken kan weergeven sluiten perfect aan bij het verhaal dat verteld wordt. Door de focus op de mensen te leggen en slechts beperkte achtergronden weer te geven, word je als lezer met de neus op de feiten gedrukt, het is te zeggen.. op het verhaal. Het geeft een bijzondere intensiteit aan het geheel, waardoor je het niet snel zal vergeten.

In het kort: Eentje voor in de boekenkast.



Dit is een officiële stripinfo.be recensie, geplaatst door een medewerker van ons team. stripinfo.be werkt samen met uitgevers om u deze recencies te brengen.