Recensie

Rust (Lepp) 1 Visitor in the Field


Een graphic novel dat het label gekregen heeft van 'all ages', met andere woorden, eentje dat iedereen, van klein tot groot, mag lezen. Wat verwacht je dan? Weinig actie en zeker geen geweld en veel lieftallig gebrabbel? Wel, ik dacht toch aan zo van die dingen. Maar in een impuls heb ik deze dan toch gekocht.

Deze strip opent in een oorlogssituatie. Soldaten sterven. (Daar gaat de verwachting van geen geweld.) Je waant je in een veldslag van de eerste wereldoorlog en dan wordt plots het beeld opengetrokken en zie je robotten deelnemen aan de gevechten. En één van hen heeft het gemunt op één van de soldaten. Je ziet in die eerste dertig pagina's hoe de soldaat ternauwernood deze confrontatie overleeft. Op het einde van het gevecht, ziet hij, als in een droom, jongetjes voorbijvliegen met een jetpack die weinig problemen lijken te hebben met de robotten.

Pas hierna volgt het titelblad en begint pas het hoofddeel van het verhaal. Dit deel begint 48 jaar na de oorlog op één van die typische, grote Amerikaanse boerderijen: uitgestrekte velden, houten schuren en zo meer. In de schuur probeert een man één van die robotten te maken om hem daarna te deprogrameren en hem te laten helpen op de boerderij. De teksten die hierbij staan, zijn eigenlijk stukken uit brieven die hij naar zijn vader schrijft. Hij vertelt hierin, hoe een tijdje terug, terwijl hij aan het oogsten was op de velden, een jetpack-jongetje tussen het graan in zijn veld viel. Algauw bleek het eigenlijk een gevecht te zijn met één van de oorlogsrobotten. (En daar gaat de verwachting van weinig actie te hebben.) Als de rest van de boerenfamilie geintroduceerd wordt, valt op dat ook de conversaties nog steeds niet vrij zijn van de oorlog. (Tja, hier gaat dan de laatste verwachting van het lieftallig gebrabbel de deur uit.) Langzaam aan wordt het duidelijk dat niks zo simpel is als het lijkt. De oorlog lijkt gedaan maar is dat dan toch niet?

Echte antwoorden op je vragen krijg je niet in dit volume. Ondanks zijn 192 pagina's, is dit een introductie tot een nieuwe wereld en de bijhorende gewoontes en gedragingen. Maar het is wel een intrigerende wereld. Eentje waar je honderd verschillende antwoorden op je vragen kan zien. Afwachten wat de volgende uitgave gaat brengen dus.

De tekeningen zijn sepia-gekleurd. Dit past perfect bij het oorlogsgeweld, maar vreemd genoeg ook bij de rust die de boerderij en zijn velden uitstraalt. Het geeft het gevoel dat we al deze plaatsen eigenlijk wel kennen.. ergens. De tekeningen zelf zou ik eerder als eenvoudig omschrijven. Geen gedetailleerde uitwerkingen van landschappen, robotten of gezichten. Dit wil niet zeggen dat er geen atmosfeer of gevoelens worden weergegeven. De grote hoofden laten duidelijk de gevoelens aflezen en de simpele lijnvoering heeft meer dan genoeg in zich om voor de sfeer van de omgeving te zorgen.

In het kort: je voelt het potentieel van de volgende uitgave.



Dit is een officiële stripinfo.be recensie, geplaatst door een medewerker van ons team. stripinfo.be werkt samen met uitgevers om u deze recencies te brengen.