Recensie

De legendariërs 1 De steen van Jovenia


“Les legendaires” is op dit moment een van de best verkopende stripreeksen in Frankrijk. Van de veertien reeds verschenen delen zijn er samen al 2.000.000 exemplaren verkocht. Dit moest dan ook wel eens de aandacht trekken van een Nederlandstalige uitgever. Silvester probeert dit succes nu ook een vervolg te geven in ons taalgebied. De reeks is vooral populair bij de acht tot twaalfjarigen, en in die leeftijdsgroep is ze zelfs populairder dan Titeuf en Kid Paddle! En misschien schuilt voor Silvester hier wel het addertje onder het gras. Want ik weet niet of de reeks ook bij ons even vlot de weg zal vinden naar een groot aantal lezers. Aangezien de reeks overduidelijk mikt op een jeugdig publiek is een grote verspreiding van de stripverhalen erg belangrijk, en de strips van Silvester zijn hier bij ons moeilijk te vinden in gewone boekhandels en supermarkten. Silvester is wel zo slim geweest om naast hun typische hardcover ook een softcover versie in de markt te zetten.
Het uitgangspunt van de reeks is wel leuk: de legendariërs zijn een groep van vijf helden die op de wereld van Alysia de strijd aanbinden tegen het kwaad. Hun belangrijkste vijand is Darkhell, de zwarte tovenaar. Tijdens hun laatste gevecht tegen die tovenaar liep er wat verkeerd: een van de zes magische stenen valt en breekt in stukken. Door de magische krachten die vrij komen veranderen alle mensen weer in kinderen! Leuk voor de bejaarden, maar toch kan de bevolking van de planeet er niet echt mee lachen, de legendariërs worden dan ook al vlug paria's in hun eigen wereld. Na deze inleiding gaat het verhaal dus echt van start als Danaël, de vroegere leider zijn vroegere kompanen weer samenroept omdat hij een mogelijkheid ziet om de vloek te doorbreken, natuurlijk moeten ze daarvoor op een queeste vertrekken die in het Frans ondertussen al 14 delen telt. Doordat alle figuren kinderen zijn, is het voor de kids gemakkelijker om zich in te leven in de personages, daarnaast zit er nog een gezonde dosis avontuur, actie en wat kinderlijke humor in zodat dit een perfecte mix vormt voor het jonge volkje. Ook de tekeningen zijn op de Franse van manga houdende jeugd gericht. De figuren zijn zo weggelopen uit een manga: grote ogen, wijdopengesperde monden, veel zweet en vluchtlijnen et cetera.
Verwacht dus geen nieuwe Lanfeust waarbij je minutenlang op één plaat nog altijd nieuwe details of verborgen grappen kan ontdekken, maar de strip verdient wel zijn kans, al vraag ik me af of de Nederlandstalige jeugd dit net zo goed zal smaken als de Franse jeugd, die toch al veel langer vertrouwd is met de typische mangatekeningen.
Leuk om te vermelden is dat er in het Frans al een spin-off van deze reeks verschijnt, die zich afspeelt voor de ramp, dus als onze legendarïers nog jonger en groter waren.



Dit is een officiële stripinfo.be recensie, geplaatst door een medewerker van ons team. stripinfo.be werkt samen met uitgevers om u deze recencies te brengen.