Recensie

Noach 1 Wegens de slechtheid van de mensen


Op een wereld die geteisterd wordt door aanhoudende droogte en waar chaos en misdaad hoogtij vieren, ziet Noach met lede ogen aan dat alles de verkeerde kant op gaat. Hij probeert, afgezonderd van de rest van de maatschapij, in rust en vrede zijn gezin in leven te houden, maar op deze dorre wereld is dat een hele uitdaging. Hij krijgt steeds visioenen waarin er water uit de lucht valt. Veel water. Noach gaat op zoek naar de betekenis van deze visioenen.

Iedereen kent het verhaal van Noach en zijn ark met twee van elke diersoort wel. Al is het maar van De Adelijke Ark, een Suske en Wiske album. Wat is het grote verschil tussen het klassieke verhaal - dat ik zelf maar zeer oppervlakkig ken - en deze versie? Dat is nog niet duidelijk. De eerste helft van het album volgt vrij goed het stramien dat je verwacht, de tweede brengt enkele elementen die ik niet ken, maar misschien wel in de oude literatuur terug te vinden zijn. Voor mij is het in elk geval nog niet duidelijk of de scenarist van plan is het verhaal een eigen wending te geven, bovenop het SF-sausje dat hij er al over drappeerde.

Darren Aronofsky is een uiterst getalenteerd en gerespecteerd filmregisseur. Hij maakte echter reeds een strip voor hij zich aan Noach waagde. Hij had een scenario geschreven voor een film genaamd The Fountain. Toen Brad Pitt uiteindelijk besliste niet mee te werken aan de film, viel het hele project in het water, waarop hij het scenario herwerkte tot een strip, met de hulp van Ari Handel. Ook voor deze werken ze samen.

Hun scenario zal 4 albums beslaan. Dit eerste album beslaat maar liefst 72 paginas, maar leest als een trein. De auteurs vertellen grote delen van het verhaal immers bijna geheel tekstloos. Ik hou wel van die aanpak. Geen overbodig gezever, gewoon tot de essentie doordringen en die alle ruimte geven, met een bijna manga-achtige aanpak qua verteltempo.

Het tekenwerk is van de hand van Niko Henrichson, die ik leerde kennen door de uitstekende graphic novel Pride of Baghdad, maar bij ons vooral gekend is van de te vroeg geaborteerde reeks Hostile bij Dupuis.
Voor dit album werkt hij met vrij grote kaders om een grotere visuele impact te verkrijgen. Hij voorziet zijn tekeningen van een goede dosis detail en schotelt ons vooral prachtige desolate, post-apocalyptische landschappen voor, die hij zelf enorm sfeervol inkleurt. Het hele album baadt in een warme, broeierige gloed, die goed past bij de droogte die in deze wereld gaande is.
Hij slaagt er ook zeer goed in om in de tekstloze platen het verhaal goed volgbaar te houden, iets wat voor vele tekenaars toch een uitdaging lijkt.

Dit eerste album is vooral een inleidend deel, ondanks het grote aantal pagina's. Het is nog niet geheel duideljk welke kant de scenaristen op willen, maar er zit nog veel potentieel in. Het tekenwerk is niet enkel mooi met een prachtige inkleuring, maar komt het verhaal zeker ten goede. Ik koop de vervolgen zeker en vast!

Oh ja, zoals je misschien wel weet heeft Aronofsky uiteindelijk The Fountain wel gemaakt. Niet met Brad Pitt, maar met Hugh Jackman, die bij stripliefhebbers vermoedelijk het bekendst is als Wolverine.



Dit is een officiële stripinfo.be recensie, geplaatst door een medewerker van ons team. stripinfo.be werkt samen met uitgevers om u deze recencies te brengen.