Recensie

Kobijn 8 Het staat in de sterren


Eigenlijk heet de reeks “De ongelofelijke avonturen van Kobijn”. Een erg lange reeksnaam en die klinkt dan nogal overdreven als je die verschillende avonturen leest, want meestal gebeurt er eigenlijk niet veel in de verschillende stripverhalen. Wat de Kobijnverhalen echter interessant maakt zijn de dialogen tussen de personages, die zijn de ene keer grappig en spitsvondig, de andere keer hebben ze eerder een filosofische inslag. Zij zorgen er voor dat de meeste albums van Kobijn in de smaak vallen want de tekeningen van Lewis Trondheim zijn niet zo aantrekkelijk voor de meeste lezers: in al zijn stripalbums worden de rollen gespeeld door menselijke dieren, maar dan wel niet zoals in Blacksad. De tekeningen zijn veel schetsmatiger. Dat kan ook haast niet anders als je weet dat Trondheim direct alles in inkt tekent, dus zonder eerst een potloodtekening te maken. Daardoor heeft hij wel een ongelofelijk snel productieritme.
Maar we wijken af, terug naar Kobijn. Het vreemde aan Kobijn is dat de meeste personages/dieren wel terugkeren in de verschillende albums, maar dat die zich soms in totaal ander universum afspelen. Zo is er een deeltje waarin Kobijn met zijn vrienden gaat skiën, "Blacktown" is een soort western verhaal, en "Walter" speelt zich af begin twintigste eeuw, en is eerder een Isabelle Avondrood verhaal (met monster en al). Misschien is het dan wel typisch voor de reeks dat ook Silvester de draad ook al eens kwijt raakt: officieel is dit deel 8 (omdat het eerste deel eigenlijk deel 0 was. Dus is het eigenlijk het negende verhaal, maar op de achterflap spreken ze over het zevende deel uit de reeks!

Ditmaal speelt het verhaal zich af in een eigentijdse stedelijke setting. Kobijn en Nadia nodigen enkele vrienden en collega’s bij hen thuis uit. Nadia wil Marion, een collega van haar, koppelen aan een collega van Thierry, een vriend van Kobijn. Helaas verloopt het feestje niet zoals Nadia het had voorzien: enkele vriendinnen gebruiken het feestje om gezamenlijk hun partners te dumpen. Daarenboven voorspelt Marion met haar tarotkaarten dat er die avond iemand van hen zal sterven…
Ditmaal is er dus naast de gewone Kobijnelementen voor de eerste maal ook een echte spanningsboog aanwezig als je weet dat in de loop van het album verschillende protagonisten in penibele omstandigheden terechtkomen waarbij ze er hun hachje bij in kunnen schieten. Voor mij is dit het beste Kobijnalbum tot nog toe. Hopelijk blijft Silvester nu het uitgaveritme bewaren van deze reeks. Nog één Kobijnavontuur en nog vier “avonturen zonder Kobijn” te gaan en dan is de box met de rugtekening eindelijk compleet!



Dit is een officiële stripinfo.be recensie, geplaatst door een medewerker van ons team. stripinfo.be werkt samen met uitgevers om u deze recencies te brengen.