Charles Pendrock zit krap bij kas. Maar trouwt hij met Elza Rochester, dan zijn de miljoenen van zijn rijke tante voor hem. Ook voor Elza komt het huwelijk goed uit. Zij wil Jack, haar ex, vergeten, en deze keer haar jawoord geven aan iemand uit de Londense high society. Maar na het verlovingsfeest gebeuren er vreemde dingen. Ze vindt in haar jas een mysterieuze boodschap en later wordt Appleby, de butler van de Pendrocks, vermoord. En daar blijft het niet bij...
Ah, eindelijk nog eens een degelijk scenario van Dufaux, dacht ik na het lezen van het eerste deel van De Rochesters. Hoewel het lang niet het niveau haalt van pakweg Murena of Mister Black, was De zaak Claudius toch best te pruimen. Alleszins beter dan ondingen als Jaguar of Jessica Blandy. Maar helaas, het laatste deel van het tweeluik, Geen nieuws van Claudius, heeft alle goede hoop de grond ingeboord. Opeens kreeg Dufaux het vreselijke idee om de komiek uit te hangen. Lees bijvoorbeeld de scène in de babyspullenwinkel en je zal begrijpen dat humor Dufaux' sterkste kant niet is. En waar er in het eerste deel nog wat spanning was, is dit in deel twee helemaal verdwenen. Nog niet eens halfweg kon het me opeens niet meer schelen hoe het verhaal zou aflopen.
De enige die in beide albums consequent blijft, is Wurm. Zijn tekeningen blijven ondermaats. Het is vreemd dat zulke inspiratieloze tekenaars een kans krijgen bij Casterman, terwijl talentrijke artiesten als bijvoorbeeld Steven Dupré zoveel moeite moeten doen om een uitgever te vinden. Het hoogtepunt van het verhaal was het ontbreken van de woorden 'wordt vervolgd' op het einde. Een tweeluik om snel te vergeten.
Geplaatst op 26/11/2004
Citeren
