stripINFO.be Forum - UGC

http://www.wispr.be/images/strip/delphine.jpg

Kan je jezelf even voorstellen?
Ik ben Delphine Frantzen, 25 jaar oud en ik ben afkomstig uit Tervuren. Ik studeerde vorig schooljaar af aan de hogeschool Sint-Lukas Brussel met mijn eindwerk Madame Pipi, dat ondertussen ook mijn debuutalbum is geworden en net verscheen bij Oogachtend.

Waarom heb je gekozen om de grafische wereld in te duiken?
Van kindsbeen af tekende en schilderde ik. Ik ben waarschijnlijk voor een groot deel beïnvloed geweest door mijn ouders, die beiden met kunst bezig zijn. Ik groeide op in het atelier van mijn vader, waar ik als kleuter met kleine bronzen beeldjes van skeletten en auto’s speelde. Ik tekende daar ook veel en inspireerde mij op al de gekke bronzen wezens die daar stonden. Ik tekende zelfs op de muren en deuren. Dit was de perfecte plaats om mijn fantasie te uiten. In de lagere school was het vak plastische opvoeding mijn sterkste en waarschijnlijk ook het enige vak waar ik ook echt goed in was. (lacht). Mijn ouders besloten om me naar een KSO –school (De wijnpers, Leuven) te sturen, wat nadien een goede keuze bleek te zijn. Tijdens die praktijklessen kon ik me volledig uitleven en ontwikkelde al een zekere visie over wat ik wilde vertellen met mijn werk. Nadien studeerde ik animatiefilm te Sint-Lukas Brussel en daar behaalde ik mijn bachelor. Na het 3de jaar was ik het echter beu, dus ben ik schilderkunst gaan volgen aan de academie. Daarnaast volgde ik ‘s avonds een cursus bedrijfsbeheer. Het jaar erop volgde ik een cursus desktop publisher om de grafische computerprogramma’s beter te leren kennen. Tijdens die dtp –opleiding besefte ik dat ik echt geen brochures en reclame wilde maken voor saaie producten en dat ik het liefst van al teken en schilder en dus liever zelf iets wil vertellen. Daarom besloot ik om nog verder te studeren en zo startte ik in het 3de jaar illustratie en beeldverhaal. Ik volgde de master en studeerde met een glimlach af omdat ik eindelijk gevonden had wat ik echt graag deed!

Naast illustratiewerk heb je toch ook voor een stripverhaal gekozen.. wat was voor jou de reden om uiteindelijk de stap te zetten naar publicatie van een graphic novel?
Madame Pipi was mijn afstudeerproject en daarmee ook mijn eerste lange strip. Hierin heb ik getracht om in ongeveer 3 maanden – een korte tijd – toch een redelijk aantal pagina’s te halen om een stevig boekje te bekomen. De bedoeling was om na mijn studies de uitgeverijen aan te spreken. Maar toen ik net afgestudeerd was kreeg ik de vraag van Oogachtend (Johan Stuyck) of het daar kon uitgegeven worden. En natuurlijk heb ik ja gezegd!

3 Maanden???
Ja (lacht) inderdaad. Ik was 7 op 7 bezig om het toch maar af te hebben. Velen zeiden mij dat het niet haalbaar was , maar ik gaf niet op. En het harde werk heeft duidelijk zijn vruchten afgeworpen!

Wat zijn uw grote (en kleine?) voorbeelden in de stripwereld? Vind je zelf dat ze invloed gehad hebben op je verhaalstructuur of tekenstijl? Indien ja, hoe?
Hola, geen simpele vraag… Strips zijn voor mij eigenlijk redelijk relatief nieuw. Ik heb vroeger nooit echt veel strips gelezen, (omdat ik niet graag las) ik keek vooral naar de beelden omdat deze mijn aandacht trokken. Gelukkig is daar veel verbetering in gekomen met ouder te worden. Mijn ouders hadden echter wel een aantal strips tussen hun kunstboeken staan. Eentje die me altijd bij is gebleven is Leon la Came van De Crécy. Ik vond zijn tekeningen een wereld van ideeën, zo geweldig. De striptekenaar Boucq heeft me ook altijd geïntrigeerd met zijn surrealistische verhalen. Ondertussen heb ik in 2 jaar tijd veel nieuwe auteurs leren kennen, zowel oude klassiekers als de nieuwe garde.
Het is moeilijk te zeggen welke auteurs me beïnvloed hebben. Ik denk dat het onbewust gebeurt… Zoals mijn begeleider Stedho zelf zei: “Je slorpt de goede dingen op als een spons en bewerkt ze nadien op jouw manier…”. Ik kan me hier wel in terugvinden. Stedho en Judith Vanistendael, die me begeleidden, zullen mij waarschijnlijk onbewust ook beïnvloed hebben, naast de expressieve tekenstijl en kleurgebruik van De Crécy en Joann Sfar.

Hoe viel de creatie van "Madame Pipi" mee? Waar worstelde je vooral mee?
De creatie verliep verbazingwekkend vlot. Zodra ik het idee had ontstond het verhaal zeer snel. Op 2 dagen tijd had ik mijn storyboard in het klad. Bij dit project heb ik niet echt met iets geworsteld, ik wist wat ik wilde vertellen en vond snel een stijl die me lag om het in de gegeven tijd af te krijgen. Het enige waar ik mee geworsteld heb is de taal, ik ben niet echt een schrijftalent en dus had ik meer moeite met die scriptie die met het afstudeerproject gepaard ging. Ik kan het beter met beelden uitleggen dan met woorden. (lacht)

http://www.wispr.be/images/strip/delphine2.jpg

Hoe verloopt het maken van een strip dan juist? Een storyboard, en dan?
Ik begin met een idee, waarna ik de juiste figuren en kleuren zoek die passen bij het verhaal. Ik ontwikkel de bijhorende stijl, zeg maar. Ik wist bijvoorbeeld hier al dat ik voor Madame Pipi een gevecht tussen de groene en rode kleuren wou hebben. De kleuren staan symbool voor de geuren, maar ook voor de psychologische toestand van de personages, voor de strijd tussen het goede en het kwade. Daarnaast brengen ze hun eigen betekenis in het verhaal, rood staat bijvoorbeeld voor lust en liefde. Ze vormen eigenlijk een codetaal in dit verhaal.
Daarna stel ik een volledig storyboard op, waarin de kleurstudies worden vastgelegd. Dan begint het echte werk: de tekeningen worden geïnkt en daarna geschilderd. Wanneer de tekeningen af zijn, voeg ik de tekst toe.

Van Istendael en Stedho waren uw begeleiders, heeft dat meegespeeld in het eindresultaat?
Ze zullen sowieso een invloed hebben gehad op mij en mijn werk. Doordat ik – omdat ik verschillende studieproeven tegelijk maakte – op sommige momenten enorm twijfelde over de kleuren bijvoorbeeld, hebben zij mij geholpen om knopen door te hakken. Daarnaast gaven ze me ook goede raad voor verscheidene aspecten van het project. Ze leerden mij ook nieuwe auteurs kennen.

Heeft het feit dat het gepubliceerd werd, impact gehad op je graphic-novel?
Oh dat viel goed mee, voor de uitgever heb ik maar enkele tekeningen moeten aanpassen en hier en daar een detail. Ha ja, ik was het bijna vergeten, ik heb wel heel mijn typografie opnieuw geschreven. Voordien was deze in stijve hoofdletters, terwijl het nu handgeschreven en dus veel losser is en daarmee ook veel beter bij mijn tekenstijl past.

http://www.wispr.be/images/strip/delphine3.jpg

Hoe ben je op het idee gekomen om de iconische toiletdame als centrale figuur te gebruiken?
Het personage van een toiletdame heeft me altijd geïntrigeerd. Ik wilde graag iets doen rond deze figuur. Wie is ze en wat doet ze? Ze is heel inspirerend om mijn fantasie de vrije teugel te geven.

Bij welke type verhalen voel je je goed en wil je nog vertellen?
Ik hou van verhalen uit het dagelijks leven met een toets surrealisme. Het menselijk gedrag fascineert mij. Ik vind het boeiend om de karakters met hun zwakheden en sterktes uit te drukken. Mijn verhalen hebben vaak de neiging om dramatisch af te lopen maar ik breng ze over met een zekere humor, wat de zwaardere onderwerpen luchtiger maakt.

Ongetwijfeld heeft deze eerste 'eigen' graphic novel je vanalles bijgebracht. Wat is de belangrijkste les geweest? Zou je het anders aanpakken bij een eventuele volgende graphic novel?
Madame Pipi ontstond in eerste instantie als een afstudeerproject, dat in een bepaalde tijd af moest geraken. Zoals ik al eerder al zei heb ik een stijl gezocht die efficiënt was om mijn verhaal in een korte tijd te maken. Ik moest continu doorwerken wat mij geen mogelijkheid gaf om het te laten rusten en rijpen. Het is een expressieve en spontane stijl. Ik houd van deze eenvoud maar voor mijn volgend project ga ik de tijd nemen om dieper op mijn personages in te gaan. Waarschijnlijk zullen de tekeningen in dit verhaal ook meer achtergronden krijgen. Ik denk dat ik in het volgende verhaal op een andere manier te werk zal gaan en mij meer zal documenteren.

Dus je wil een meer realistische stijl nastreven?
Eigenlijk wil ik meer met achtergronden werken in mijn tekeningen en meer detail in gezichten brengen, zonder het expressieve te verliezen. Het zal absoluut niet hyperrealistisch worden.

Wat hoop je dat 'Madame pipi' bereikt?
Ik zou het fantastisch vinden mocht ze vertaald worden. Ik ben net terug van het stripfestival van Angoulême, nu is het afwachten of de geïnteresseerde uitgeverijen er ook iets mee gaan doen.

Welke zijn je volgende uitdagingen in de stripkunst? Zie je voor jezelf een toekomst in het huidige striplandschap?
De volgende uitdaging is een langer verhaal te maken. Daarnaast heb ik ook het idee om een autobiografisch werk te maken, maar dit rijpt heel stilletjes naast mijn bed. Ik kreeg van verschillende mensen de raad om hier enkele jaren mee te wachten. Ondertussen werk ik ook aan een kortverhaal van een achttal pagina’s, met als doel dit in een tijdschrift te publiceren. Een toekomst in het strip-landschap? Ik heb geen glazen bol om in de toekomst te kijken, voor mij is er een nieuwe wereld opengegaan en tot nu toe bevalt deze me zeer, dus hoop ik nog lang veel verhalen te kunnen vertellen.

Waarover zal je volgend verhaal dan juist gaan?
Ik kan daar nog niet veel over zeggen, want het idee moet nog rijpen, maar het zal waarschijnlijk gaan over een jongetje dat een beetje een buitenbeentje is. Hij kan hierdoor moeilijk relaties aanknopen met zijn klasgenootjes. En ergens komt er ook nog een wolf in voor. Het zal zich dan ook meer in de natuur afspelen. Het is opnieuw een mix van surrealisme, drama en humor. En voor de rest gaan jullie toch even moeten wachten... (lacht)

Voor je autobiografisch verhaal zal het toch moeilijker zijn om die drie elementen te koppelen?
Ik denk van niet hoor. Ook in Madame Pipi zitten elementen van mij verwerkt. Misschien herkent niemand ze, maar ze zijn er wel. En toch is het een surrealistisch verhaal. Het ene sluit het andere niet uit. Misschien breng ik het terug door middel van dieren, of... Ik zie nog wel. Ik heb nog tijd om het uit te dokteren.

Ga je de graphic-novel piste blijven volgen of zie je jezelf ook in een rol waar je aan een langer durende reeks werkt en meer mainstream tekenwerk aflevert?
Het liefst van al zou ik de graphic-novel piste blijven volgen, maar ik sta open voor nieuwe dingen en eventuele samenwerkingen met andere scenaristen en auteurs… Als ik aan een zeer lange reeks zou moeten werken zou het me wel afschrikken dat ik het na een tijd beu zou worden, ik hou van afwisseling.

Als je even mag dromen, wat is je uiteindelijk droom-doel dat je graag wil bereiken?
Dat mijn verhalen emoties verwekken bij de lezers. Ik zou mijn stijl willen vernieuwen en doen evolueren, zowel op verhalend als op grafisch vlak. Ik hoop dat ik mijn verhalen kan en mag blijven vertellen, dat er zich leuke projecten aanbieden en eventuele samenwerkingen. Kortom, dat ik van mijn creatief werk kan leven en blijven doen wat ik graag doe.

Bedankt voor dit interview en hopelijk nog veel buitenlands en binnenlands succes met je verhalen. Ik kijk alleszins uit naar je volgende graphic-novel.

knap werk!

Jong en knap talent!