Hoewel Tibet al meer dan een jaar dood is, verschijnt er nu toch een « nieuw » verhaal van de journalist-detective Rik Ringers, dat nog volledig door hem is getekend.
David Vandermeulen had het originele idee om Rik een nieuw avontuur te laten beleven op een milieuvriendelijke manier: alle plaatjes zijn namelijk plaatjes die in één van de albums uit de normale reeks zijn verschenen. Door die zorgvuldig uit te kiezen en na elkaar te kleven, creëerde David een nieuw verhaal. We kennen Vandermeulen in het Nederlandse taalgebied enkel als scenarist van Commisaris Crémer, maar in het Frans heeft hij al veel meer op zijn actief staan.
Eigenlijk mag je dit boek niet als een stripverhaal beschouwen maar eerder als een kunstwerk of een visueel experiment. Vermeulen verwijst zelf naar de
oubapo-traditie. De cover en de achterflap van het boek zijn dan ook duidelijke knipogen naar de pop-art van Roy Liechtenstein. Dit album verschijnt dan ook niet in een softcoverjasje als nummer 79 in de reeks, maar wel als hardcover. Tibet heeft deze remix van zijn held nog gezien voor hij overleed en hij kon er best mee lachen. Het verhaaltje zelf heeft niet veel om het lijf, dat is ook moeilijk als je alleen met bestaande tekeningen werkt zonder er iets aan toe te voegen. De meeste vakjes zijn dan ook tekstloos en passen zowat na elkaar omdat ze dezelfde thematiek hebben. Zo krijgt die arme Rik een enorm pak slaag als je de na elkaar gemonteerde klappen bij elkaar optelt. Ook zijn gekende gele Porsche deelt in de klappen. Door die opeenvolging van klappen, zonder tekst maar met die typische geluidseffecten, krijgt de strip wel een hels ritme. Vandermeulen staat dan ook als dj vermeld. Misschien moest hij net als Cosey wel een luistertip geven om beter in de sfeer te raken!
Het is een leuke vingeroefening, en misschien wel een mooi eerbetoon aan de heren Tibet en Duchateau, maar ik vind het niet erg geslaagd. Door al die beelden van “Rik Ringers over de jaren heen” krijg je echter wel weer zin om nog eens zo’n ouderwets spannend detectiveverhaal ter hand te nemen (zeker de oudere nummers uit de reeks verdienen nog wel een leesbeurt)!
Geplaatst op 28/03/2012
Citeren