Het stripmedium is een onuitputtelijke bron van kennis. Regelmatig kom je eens iets tegen waarvan je denkt dat dit een mooi verhaal is maar waar later van blijkt dat dit gaat over een groot icoon uit de geschiedenis.
De strip De laatste dagen van Stefan Zweig is zo een voorbeeld. De persoon was me totaal onbekend en het is dan ook gebruikelijk dat ik wat ben gaan googlen naar de strip en de tekenaar/scenarist, iets wat ik wel meer doe voor strips die ik dien te recenseren. Groot was dus mijn verbazing dat deze man een groot schrijver was voor en deels tijdens WOII.
Om deze recensie op een deftige manier te doen verraad ik al onmiddellijk het einde van het verhaal. Niet dat dit er iets toe doet, want de aandachtige lezer heeft dit na enkele luttele pagina's al snel door.
Stefan Zweig (humanist en Jood, een uitzonderlijke combinatie) pleegt namelijk op 22 februari 1942 samen met zijn echtgenote zelfmoord in Brazilië. Net voor zijn dood had hij zijn memoires opgetekend in het boek dat de titel "De wereld van gisteren. Herinneringen van een Europeaan" meekreeg. Het is één van de meest gelezen en vertaalde epossen geworden van de twintigste eeuw.
Het boek zelf bevat de herinneringen van Stefan Zweig over een wereld die op het punt staat om in te storten. Hij was bang dat het Europa zoals hij het kende door de overwinningen van de Duitsers met de tijd zou verdwijnen. Hij zag zelf een vlag van het Duitse Rijk wapperen bovenop het Witte Huis in Washington. "Eens stappen ze door deze straten"
En dit laatste was voor Stefan Zweig onleefbaar. Hierdoor besloot hij om samen met zijn astmatische echtgenote uit het leven te stappen.
Ik zal eerlijk zijn:
Voor ik de bovenstaande kennis over Zweig had vergaard had ik echt het gevoel dat deze strip een trage, slome voortschrijdende vertelling was over en naar een zelfmoord. Mijn vraag was alleen waarom men dit 88 pagina's uitstelde.
Na de vergaarde kennis heb ik de strip terug ter hand genomen en het verhaal op een totaal andere manier ervaren. Uit elke pagina, elke dialoog, elke gezichtsuitdrukking valt de angst en de gruwel voor het verloren Europa op te maken. Deze man moet een helse tijd hebben meegemaakt. De laatste strohalm en de uiteindelijke reden van zijn zelfmoord zijn een tragische samenloop van omstandigheden die ervoor gezorgd hebben dat de tweede Wereldoorlog nog net enkele jaartjes langer heeft geduurd en die voor Stefan Zweig een uitzichtloos karakter heeft gekregen.
Een prachtig epos dat met zeer veel gevoel verteld en neergetekend is. Nogmaals het bewijs dat een strip lézen meer is dan een strip lezen. Je kan er zoveel van leren, zoveel door voelen, zoveel bij opsteken.
Strips: het is een prachtig medium.
Oh ja, na het lezen van deze strip staat het boek van Stefan Zweig natuurlijk op de te-lezen-lijst.
Een preview:
hierMeer info over Stefan Zweig:
hierMeer over het boek "De wereld van gisteren":
hierhttp://bd.casterman.com/docs/Albums/41410/Sans%20titre.JPG
