Een uitgestelde climax. Een tekenaar die zijn broer overtuigt om mee in de stripwereld te stappen en een scenario voor hem te schrijven. Dat is het begin van de reeks Metropolitan, een trilogie over een politieman die te veel drinkt, zich niet aan de regels houdt en al helemaal niet luistert naar zijn oversten.
Niet zo’n originele plot, maar de broers zijn duidelijk ambitieus en weten zich met dit donker detectiveverhaal toch in de schijnwerpers te plaatsen. Die ambitie, samen met een gebrek aan ervaring, zorgt er wel voor dat het verhaal niet soepel leest. Scenarist
Julien Bonneau wel geen doordeweeks verhaaltje schrijven, maar hij vergaloppeert zich in de eerste twee delen en maakt het verhaal nodeloos ingewikkeld, chaotisch en moeilijk te volgen door vragen op te roepen die niet beantwoord worden.
In dit derde deel, As (zoals in verbrande resten), weet hij echter toch grote indruk te maken. Hij laat het verhaal tot een climax komen door de twee hoofdrolspelers tegen elkaar uit te spelen in een dramatische wending van het lot. Hij doet dat met zoveel gevoel voor de dialogen dat je helemaal wordt meegesleept door hun zonderlinge band. Af en toe wordt het verhaal nog gestremd omdat hij zaken uit het verleden moet uitklaren, toch leest dit als een vlotte psycho-thriller.
Merkwaardig genoeg kan dit album zelfs helemaal op zijn eentje bestaan. De vorige delen voelen nu aan als een inleiding die zelfs niet nodig was. Je zou alleen dit deel kunnen lezen en toch het hele plaatje zien. Wat je dan wel mist, zijn de prachtige tekeningen van de andere broer,
Laurent Bonneau. Even ambitieus als zijn broer kiest hij voor een zeer persoonlijke stijl die indruk maakt. Misschien kan ik zijn werk wel omschrijven als een realistische klare lijnstijl met weinig details waarbij de personages als het ware naar de voorgrond worden getrokken. Want daar gaat het duidelijk om, zijn karakters en hun emoties zo duidelijk mogelijk in beeld brengen. Hij weet op een feilloze manier zijn verhaal visueel te vertellen als ware het een storyboard voor een film. Vooral de manier waarop hij de houding van zijn karakters toont, vertelt veel over hun gevoelens: een neergeslagen blik, afhangende schouders, een wegkijkend hoofd.
Zijn talent beperkt zich niet alleen tot het tekenen, want ook zijn inkleuring weet te boeien. Met vage kleuren weet hij een donkere sfeer op te roepen die perfect bij het verhaal past. Verschillende scènes worden ook in een andere kleurentoon weergegeven, wat de leesbaarheid helpt in dit verhaal. Laurent Bonneau is duidelijk een talent waar we nog veel van mogen verwachten.
Koop dus dit derde deel, overtuig u zelf van de kwaliteit, en als je meer wilt, dan kan je ook nog de niet-noodzakelijke voorafgaande delen aanschaffen.
http://hobbyfolie.pagesperso-orange.fr/exlibris/bonneau_metropolitan3_hf.jpg
