stripINFO.be Forum - UGC

Met het verschijnen van de delen 3 en 4 zitten we al over de helft van deze reeks. Het eerste deel verscheen pas een jaar geleden. Maar niet alleen de albums worden snel gepubliceerd. Het verhaal zelf leest ook als een trein. Desberg schotelt ons één lang verhaal voor dat wordt uitgesmeerd over zes delen.
Jay Sherman is rijk geworden, maar de weg naar zijn macht en rijkdom liep niet over rozen. Iemand wil hem volledig aan de grond brengen door zijn materiële rijkdom te vernietigen, zijn zoon te vermoordden en ook Jeannie - Jays dochter - te bedreigen. Om te ontdekken wie hem wil breken moet Jay terugduiken in zijn verleden, maar onderwijl gaan de aanslagen gewoon verder. Gelukkig kan hij rekenen op zijn vroegere vriend en mentor bij de F.B.I. Mike Mc Everett, die bezorgde hem een bevallige beschermengel, Eva Cruz.
In het derde deel wordt het duidelijk waarom David Sterling en Pat Dole wraak willen nemen op Jay. Bij David spelen voornamelijk persoonlijke motieven, terwijl de Doles in de nor belandden door toedoen van Jay. In het vierde deel wordt vooral de samenwerking met de familie Jurgen en de nauwe contacten tussen de families uit de doeken gedaan. Al voor de tweede wereldoorlog werkte Sherman samen met de Duitser Jurgen. Hij heeft een soort synthetisch rubber uitgevonden en wil dat commercialiseren. Het nodige geld wordt hem verleend door Jay, zonder medeweten van de bank. Uit hun contacten groeit een hechte vriendschap en als ze in hun opzet slagen groeit ook hun fortuin. Naast het rubber werkt Jurgen ook aan een synthetische brandstof, en dit ontgaat de nazi’s niet, hun invloed op de familie Jurgen zal een grote druk leggen op de relaties met de familie Sherman. Het antisemitisme komt natuurlijk ook aan bod, en zal zeker nog invloed hebben op wat nog komen zal. We leren ook wat nieuwe vijanden voor Jay kennen want blijkbaar was zijn houding tijdens de oorlog toch niet echt koosjer te noemen! Ook de rol van Jeannie, de vrijgevochten dochter van Jay wordt belangrijker. Jeannie is niet alleen de oogappel van haar vader, dus zijn kwetsbare plek, ze heeft ook haar eigen willetje, en dat is niet naar de zin van de familie Jurgen.
Er wordt constant tussen het verleden en het heden (begin jaren zestig) gewisseld, maar dit voelt niet geforceerd aan. Regelmatig is een zin voldoende om Jay aan iets uit het verleden te herinneren en zo voelen die constante sprongen natuurlijk aan. Als de overgang eens anders verloopt wordt er regelmatig met sepiatinten gewerkt om de overgang te verduidelijken. Griffo is een sneltekenaar: dit is al het vierde deel uit deze reeks binnen één jaar! Daarnaast tekent hij ook nog mee aan Empire USA en de pijlen van Nemrod! Toch is de kwaliteit van de tekeningen hoog en redelijk constant. Je ziet soms wel aan de decors of een nu en dan afwijkende kaaklijn dat hij toch niet zoveel tijd had om alles nog eens rustig te herwerken. Voor sommige reeksen werken ze met verschillende tekenaars om een lang verhaal toch binnen een redelijk korte termijn te kunnen publiceren, maar voor ons lezers is het altijd wel leuker als ieder verhaal door dezelfde tekenaar wordt getekend. Ook de lettering (of in dit geval de vertaling) moest snel gaan want er zitten soms een vreemde zinsconstructie in een dialoog, in deel drie wordt er zelfs tweemaal dezelfde zin gebruikt in twee verschillende plaatjes.

Maar laat dit vooral de pret niet bederven, deze reeks verdient zeker de aandacht van lezers die houden van een goed verhaal dat geloofwaardig is getekend.

Voor mij zijn de tekeningen toch niet zo denderend. Voroal de gezichten vallen tegen. Soms heb ik het gevoel dat Eva Cruz kikkerogen heeft, of dat ze scheel kijkt.

En dat ze met elkaar in de koffer duiken, zie je van mijlenver aankomen. Goedkoop, noem ik zo'n verhaalwending.